De reis is nu echt voorbij
Zondag is reisdag, vandaag rijden we naar Trier. De tomtom geeft aan dat we 954 kilometer voor de boeg hebben. Poe, poe... Enfin, er ligt water en eten in de auto en we nemen ons voor ook regelmatig even te stoppen. Rondje rond de auto, WC en net voor de grens natuurlijk nog een laatste echt Italiaanse cappuccino. De eerste uren verlopen voorspoedig zodat we rond half één al bij Lugano zijn. Omdat de zon schijnt en we in onze ogen goed op schema zijn, lassen we een lunch in aan het meer van Lugano. Geweldig idee, de zon schijnt, het eten is heerlijk en de break dus een succes. Ik kan het aanraden, gewoon de afslag Lugano nemen en dan richting Paradiso rijden. Dat is meteen aan het begin van het meer, zodat je daarna ook weer snel terug op de snelweg bent.
De laatste twee echte vakantiedagen Venetië
Rond 12.00 uur vrijdag lopen we ons hotel (Guidi) uit op weg naar de bushalte, die hier zo'n 200 meter vandaan is. Je bent op die manier zonder gedoe in een minuut of 10 in Venetië. Het weer is heerlijk, beetje bewolkt en heerlijke temperatuur. De stad blijkt niet echt overvol te zijn, behalve natuurlijk de standaard attracties als het San Marco plein (waarom denk ik toch steeds aan Marco van B.??) en de Rialtobrug en omliggende straten. We dolen dan ook heerlijk rond door de smalle straten. Het is een stad waar je richtinggevoel je regelmatig in de steek laat, maar waar je dat niet erg vindt. Alleen als je echt ergens naar toe wilt heb je even een probleem. Dan is het turen op een plattegrond met veel te kleine lettertjes... Niettemin slagen we er in om eind van de middag naar de kade van het grote kanaal te gaan voor een cappuccino en het langskomen van ... de Zeus-Palace! Ik heb medelijden met de vrolijk zwaaiende passagiers, die de komende 24 uur op de boot moeten doorbrengen. Al vergoedt het einddoel natuurlijk veel !!
Valtos de laatste dagen in Griekenland
Zondag 5 juli vertrekken we uit Preveza, op weg naar Valtos (bij Parga) voor nog een paar dagen relaxen aan het strand voordat we uit Griekenland vertrekken. Het weer in die regio belooft meer zon en minder wolken, wel belangrijk als je op het strand wilt hangen... Het is een uurtje rijden vanaf Preveza en niet druk op de weg, zo op zondagochtend. Eventjes tienen zijn we dan ook op plaats van bestemming en reserveren een studio in het complex Vekios-studio's, waar ik vorig jaar ook ben geweest. Meteen aan het strand en van de benodigde gemakken voorzien. En... uit het drukke toeristengeweld van Parga. Dat bevalt me toch uitstekend aan Valtos, wel een leuk (en ook wel redelijk druk) strand aan de baai, maar 's ochtends en s' avonds een weldadige rust. Geen Parga-hectiek.
Nafpaktos - Mesolonghi - Preveza - Lefkas
Woensdag 1 juli vertrekken we uit Galaxidi om nog een dag of twee in Nafpaktos door te brengen. Jammer van de superontbijtjes (maar goed voor ons lijf..), al blijft het natuurlijk een verrassing hoe het in Nafpaktos zal zijn. We plannen een route door de bergen, langs het Mornos-meer, maar missen in Eretaina de afslag. Geen zin om een eind terug te rijden besluiten we om dan de kustroute te nemen en de kleine bad/havenplaatsjes te bekijken. De route langs de kust is uiteraard prachtig. Vrijwel alle plaatsjes hebben een (klein) strandje en Eretaina is een plaatsje waar je best een korte vakantie zou kunnen houden. Dit geldt ook voor Glyfada, dat aan Chania geplakt zit en tegenover Trizonia (eilandje dat bewoond is). Agios Nikolaos is wel héél erg klein, maar heeft wel een veerdienst met de overkant, met Egio op de Peloponnesus. In Marathias, eveneens een badplaatsje, drinken we wat op een heerlijk terrasje aan zee, met zicht op het onweer aan de overkant...
Het is een fantastisch gevoel om ergens naar onderweg te zijn, zonder de noodzaak om snel aan te hoeven komen. Zo kun je dromen over en uitkijken naar het doel aan de horizon, maar je verder vooral bezighouden met het moment.