Boven op de berg
't Was boven op
de berg dat ik begreep
Ik kan ook
zonder angst bestaan
Was het de wind
die mij vertelde
Je bent nooit alleen
op deze aarde
Bram Vermeulen (uit: Boven op de berg)
Tijd
Al heel mijn leven lang
ben ik bang
dat de tijd
onmerkbaar verder glijdt
De ene voet na de andere... onderweg naar?
Ik had niet gedacht dat ik het zo leuk zou vinden. Zo ontspannend. Zo verfrissend. Relaxt en inspirerend tegelijk. Je hoofd wordt leeg, dan gaat het borrelen en voor je weer terug bent op je thuishonk is er een waterval van ideeën over je heen gevallen. Geen idee hoe het komt, maar het werkt perfect. Misschien door de regelmatige cadans, je ene voet voor de andere zetten. En verder niets. Geuren snuiven, kleuren zien, de wind voelen. Wandelen... elke dag verrassend.
Het is een fantastisch gevoel om ergens naar onderweg te zijn, zonder de noodzaak om snel aan te hoeven komen. Zo kun je dromen over en uitkijken naar het doel aan de horizon, maar je verder vooral bezighouden met het moment.