Hij komt niet
Ik had er stiekem toch wel op gehoopt. En aangemoedigd door overtuigende voorspellingen deze zomer had ik mij er inmiddels ook al flink op voorbereid. Hout aangevoerd, schoorsteen laten vegen, schaatsen opgezocht, vriezer flink gevuld en de sneeuwschep al van de zolder gehaald. De teleurstelling is dan ook groot als ik het bericht lees in de Volkskrant: de horrorwinter komt definitief niet. Nu niet en de eerstkomende jaren niet.
Waarom zou je eigenlijk naar Griekenland gaan? 25 redenen…
Zo, voor alle twijfelaars ("schat, waar wil je heen dit jaar?"), onzekeraars ("zullen we toch maar naar een land zonder stakingen gaan?") en enthousiaste ambassadeurs ("ja natuurlijk ga ik weer naar Griekenland, want...") zet ik wat argumenten bij elkaar om ook dit jaar weer een of meerdere keren richting Zuiden te gaan. En dan linksaf natuurlijk, helemaal tot in de Zuidoosthoek. Naar dat grillig gevormde land met z'n vele grote en kleine tentakels en snippers in een turquoise zee. Wie vult mij aan?
Het is een fantastisch gevoel om ergens naar onderweg te zijn, zonder de noodzaak om snel aan te hoeven komen. Zo kun je dromen over en uitkijken naar het doel aan de horizon, maar je verder vooral bezighouden met het moment.