Lola is weg!
Al weer ruim twee weken ben ik in ons huisje in Griekenland, met nog een kleine vijf weken voor de boeg. Een prima vooruitzicht! Sinds 1 juni is er wel een hapertje in dat heerlijke vooruitzicht gekomen: mijn kat Lola verdween totaal onverwacht van haar logeeradres. Een heel fijn adres, waar ze al meerdere vakanties heeft doorgebracht. En toch... ineens was ze weg!
Tuin: work in progress
Ons Griekse huisje heeft niet alleen een terras en veranda, maar ook een tuin. Een echte tuin met bomen, struiken, veel stenen en nog meer onkruid. Er is ook een klein natuurlijk terrasje met zicht op zee en schaduw van een overhangende boom. Heerlijk, dat nodigt uit tot urenlang kijken en kletsen met een koele ouzo binnen handbereik! Maar voor het zover is...
Thuis op Poros
Nooit eerder begon ik mijn vakantie in Griekenland bij de Ikea. Maar toch is dit precies wat we nu gaan doen, op jacht naar tuinstoelen, een (slaap)bankje en wat we verder nog voor leuks en nuttigs tegenkomen voor ons spitaki op Poros. Een kop koffie op het vliegveld mag nog net, maar dan snel op pad. En zo komt het dat we rond half zes met een auto volgeladen koers zetten naar Poros; vier tuinstoelen, een tafeltje, een kastje en een topmatrasje rijker. Ik pas nog net erbij op de achterbank van de auto en in de warme zon val ik bijna in slaap tegen de matras.
Meubeljacht en ouzo drinken
En dan is Pasen weer voorbij. De drukte is eigenlijk ook meteen weer over en relaxed doen we wat boodschappen aan 'de overkant'. Drie minuten met een taxibootje, voor je het weet moet je er al weer uit... Het uitzicht op Poros blijft fantastisch, met ons huisje als een mooie vlek tegen een decor van groen.
Een tweede thuis op Poros
Geroutineerd parkeren we zaterdag rond een uur of vier de auto in parkeergarage 2 van de boot. Wijs geworden van eerdere reizen ("ik weet zeker dat we links stonden, waar staat die auto nu?") denken we er zelfs meteen aan om goed te kijken waar we boven aan komen om zo de volgende dag gemakkelijk in omgekeerde volgorde de weg terug weer te kunnen vinden. Het leek druk op de parkeerplaats aan de haven maar eenmaal aan boord blijkt de boot maar voor ongeveer de helft gevuld. We vinden snel een plekje aan het raam. Uitkijkend over een kalme blauwe zee zwaaien we Italie uit en dromen al van Griekenland. Maar eerst nog een etentje, een nachtje en een halve dag aan boord.
Fahr'n, fahr'n, fahr'n auf der Autobahn
En ja hoor, daar gaan we dan. Donderdagochtend even half negen rijden we de straat uit, op weg naar een nieuw avontuur. De komende drie dagen zullen we vele uurtjes doorbrengen op de autosnelwegen tussen Middelburg en Ancona. We zijn nog niet bij Goes of de vakantiestemming zit er al behoorlijk in.
Bijna op weg
De auto is volgepakt, de route is uitgestippeld en de overnachtingen zijn gereserveerd. We kunnen op pad. Nou ja, bijna dan. Nog een nachtje slapen en oja, ook nog even verzinnen waar de kleine reistas, paar plastic zakjes, stapel tijdschriften en twee boeken gepropt moeten worden. En het fototoestel moet natuurlijk ook nog mee, het statief laat ik maar thuis. Gaat echt niet meer, alle gaatjes zijn eigenlijk al gevuld...
Een huisje op Poros
De knoop is doorgehakt. We hebben een huisje op Poros. Niet voor een week, niet voor een maand maar voor een heel jaar. Of langer als het bevalt. Terwijl ik dit opschrijf kan ik het eigenlijk nog nauwelijks geloven, maar de foto's die we gemaakt hebben begin januari leveren het bewijs.
Nieuwgrieks lezen, lezen en nog eens lezen
Het had iets van 'vol verwachting klopt ons hart', toen we in augustus in de auto stapten en naar midden Nederland reden. Via m'n website was ik benaderd door iemand die een paar dozen boeken in het Nieuwgrieks had geërfd. Of ik belangstelling had om deze boeken over te nemen. Natuurlijk, belangstelling altijd! Al was het alleen al om te kijken wat een Griekenlandliefhebber die ruim 30 jaar door het land heeft gereisd zo al heeft verzameld gedurende z'n reizen. Het waren uiteindelijk ruim 200 boeken die we in de auto hebben geladen. Op weg naar een hoop plezier bij het doorkijken en hopelijk ook naar het hart van vele liefhebbers.
Mijn top 10 Griekse bestemmingen
Mensen houden van lijstjes las ik pas en ik denk dat het waar is. Ik hou ook van lijstjes, vooral van lijstjes die je af kunt vinken: gedaan, gelezen, geweest. Fijn gevoel om steeds meer vinkjes te zien! Het bracht me op het idee om een heel persoonlijke top tien van Griekse bestemmingen samen te stellen. Wat was dat lastig kiezen! Met het gevaar dat ik tal van plaatsen tekort doen, hierbij mijn persoonlijke favorieten, in willekeurige volgorde.
Het is een fantastisch gevoel om ergens naar onderweg te zijn, zonder de noodzaak om snel aan te hoeven komen. Zo kun je dromen over en uitkijken naar het doel aan de horizon, maar je verder vooral bezighouden met het moment.