Viewing entries tagged with 'Griekenland'
Boeiend verhaal over een ‘Hemelvaart’ op Paros
Het boek lag al een tijdje op tafel en steeds stelde ik het moment van lezen uit. Het verheugen op het lezen van een boek maakt deel uit van het pret, dus het is niet erg om er even mee te wachten! Afgelopen vrijdagavond ben ik er dan toch in begonnen. 'Hemelvaart' van Judith Koelemeijer vertelt het verhaal van een stom ongeluk op het Griekse eiland Paros. Een ongeluk met invloed op de levens van veel mensen.
Super lekkere gehaktballetjes in tomatensaus
Leek het in oktober nog alsof de pompoenen zich hadden vergist in het seizoen, inmiddels weten we wel beter. Storm en regen kondigden deze week aan dat er nu geen ontkomen meer aan is. Het is echt herfst geworden en tijd om lekker binnen te blijven. Bij de kachel, met een glas wijn en een goed boek. En lekker warme gerechten. Daarom heb ik vandaag maar weer eens iets gekookt uit het geweldige Griekse kookboek 'De Griekse keuken thuis': gouvarlakia, super lekkere lekkere gehaktballetjes in tomatensaus.
Even nagenieten
En dan ... zijn er ineens drie maanden voorbij. Juli, augustus, september, maanden vol zon, zomer, buiten eten, wijntje drinken, gezelligheid en veel werk. Geen idee waar de uren, dagen en weken mee gevuld zijn geweest maar de zomermaanden zijn definitief voorbij. In mijn hoofd zijn veel verhaaltjes geboren maar geen een is hier op het blog verschenen. Niets, nada, tipota. Geen excuus, het kwam er gewoon niet van.
Paros en Santorini
Gastblog van Sylvia en Ronald; 26 mei - 1 juni 2013
Zondag 26 mei nemen Ronald en ik afscheid van Corry en varen we naar Paros. Het hotel heeft uitzicht op zee en haven, dus dat is al genieten. In vergelijking met Naxos is het erg stil op Paros en we missen de gezelligheid van Naxos.
Naar huis… maar eerst nog het Comomeer
En dan is het toch opeens woensdag 3 juli en is de laatste dag in Griekenland aangebroken. Snif. Ook een reisje van acht weken komt dus blijkbaar gewoon een eind, en wel vandaag. We trakteren onszelf op een lekker 'Grieks ontbijt' (volgens de menukaart) en genieten nog even van het uitzicht op de mooie baai in Parga. Het ontbijt bevat zelfs tiropitta en spanakopitta (kaas- en spinaziepasteitjes), dus ook de lunch is al deels geregeld.
Terug naar de kust
Na een lekker ontbijtje met een stemmig kerkmuziekje als omlijsting vertrekken we zondagochtend uit Metsovo. Op naar Ioannina, waar we wat willen rondkijken en tussen de middag willen eten. We tappen nog even een paar flesjes water bij de plaatselijke bron en gaan op weg, uitgezwaaid door de hotelfamilie. "Misschien tot volgend jaar?" zegt de eigenaar. Was het maar waar, maar elk jaar zo'n uitgebreide reis zit er toch niet in. Vinden mijn collega's vast niet leuk...
Metsovo, een bergdorp in de zomer
Zaterdagochtend besluiten we om nog een dagje Metsovo te doen en morgen pas richting Ioannina te vertrekken. Jaren geleden was ik eens een middag in Metsovo en kan me eigenlijk vooral de drommen mensen die de straten bevolkten herinneren, en het enorme gekakel op de overvolle terrassen. Gistermiddag was het dorp in rust gehuld en ik ben benieuwd of het vandaag drukker zal zijn. Leuk om een dagje uit te trekken voor dit dorp en omgeving. En, het ontbijt in ons hotel is werkelijk fantastisch, met zelfgebakken brood, cake en vooral lokale producten (jam, 2 soorten kaas, ei, kersen). Dat mag dus best nog een dagje zo...
Meteora, een van de wereldwonderen
Woensdagochtend doen we nog een laatste rondje door Elati en stimuleren de lokale economie nog wat met de aankoop van bergthee en twee youvetsi-ovenschaaltjes. Nog even twee flessen water vullen uit de bron op het pleintje en dan op naar Kalambaka, waar we een van de bekende wereldwonderen gaan bekijken: de Meteora. Maar eerst maken we nog enkele foto's onderweg en stoppen we nog even bij een riviertje en kleine waterval in Pyli.
Een dag vol tegenstrijdigheden
Woensdag 26 juni vertrekken we uit Kala Nera. Nog een laatste shopstop in Volos en dan gaan we op pad naar Kalambaka, waar we de Meteora willen bekijken. We kiezen voor een alternatieve route om het meest saaie stuk (qua landschap), Volos, Larissa, Trikala, te mijden en zetten eerst koers naar Farsala. Je ziet duidelijk dat je hier in een landbouw gebied bent; een grote vlakte waar duidelijk van alles wordt verbouwd (vooral graan, katoen en voedergewassen en tabak in Farsala), en overwegend geel-groen van kleur. Na Mataranga verandert de gewone tweebaansweg plotseling in een brede vierbaansweg met verkeerslichten bij alle kruisingen en op het eind twee grote rotondes. Gedurende het hele traject komen we misschien drie auto's tegen en rijden er twee op dezelfde weg als wij, voor zover we dat kunnen zien dan. Het blijft volstrekt onduidelijk waarom hier zo'n highway is aangelegd. Wie heeft of had hier baat bij?
Tsangarada en de oudste plataan van Griekenland
Maandagochtend willen we een kleine wandeling gaan maken, vanaf het strandje van Lambidou naar het volgende strandje, volgens de kaart een wandeling van 20 minuten (enkele reis). We vertrekken op tijd (denken we) en hopen nog voor de echte hitte even te kunnen wandelen. Vanaf Kala Nera volgen we de al snel behoorlijk stijgende weg richting Milies en Tsangarada. Even na Milies zien we rijen auto's aan twee kanten in de berm geparkeerd. Wat is hier aan de hand? Blijkt er een panayieri te zijn bij de kerk Agia Triada. Bij het toegangsplein is een terras opgezet en een rijdende Kantina zorgt voor de inwendige mens. Overal waar je kijkt staan auto's en lopen mensen. Zo is de kerk snel gevuld!
Het is een fantastisch gevoel om ergens naar onderweg te zijn, zonder de noodzaak om snel aan te hoeven komen. Zo kun je dromen over en uitkijken naar het doel aan de horizon, maar je verder vooral bezighouden met het moment.