Viewing entries tagged with 'boek'
Een héél kookboek uitkoken? Mmm, waarom niet…maar dan wel Grieks!
Geen idéé meer waar en wanneer ik het las maar om de een of andere reden schiet het me steeds weer te binnen en blijft het me blijkbaar fascineren. Een kookboek helemaal koken. HELEMAAL, dus alle gerechten een keer op tafel zetten. Elke dag iets anders. En nu heb ik bedacht, dat ik dat ook eens ga doen. Tja, dan komt de hamvraag, welk kookboek is dan het meest geschikt, het leukst en hopelijk ook het lekkerst van allemaal. Ik heb een groot aantal van de plank gehaald en doorgebladerd en steeds weer mezelf proberen voor te stellen of ik het dan ga volhouden om het hele boek door te koken. Ik zal eerlijk zijn, het kan nauwelijks een verrassing zijn dat het een van de Griekse kookboeken wordt...
Reizen uit een boekje
Voor veel mensen is vakantie dé gelegenheid om weer eens een hele stapel boeken weg te werken. Of, steeds vaker, de e-reader of I-pad op ontspanstand te zetten en zo'n lekker-weg-lees-boek tevoorschijn te toveren. Zo'n boek dat je op slag in een zorgeloze stemming brengt en het besef van tijd op een lager pitje zet. Heerlijk! Ik heb nog geen vakantie, maar las vorig weekend wel in één ruk een heerlijk vakantieboek uit. Ik deed gewoon net of het vakantie was (Pinksteren, in elk geval dagje extra beschikbaar) en las in twee dagen het boek 'Heimwee naar Griekenland' van Katherine Kizilos. Een complete onderdompeling in het Griekse leven toen het er nog geen crisis was...
Met een politiecommissaris op jacht in Athene
Het is spannend als ik mee rij door de straten van Athene. Via de Pantepistimou richting centrum. Daar is het te doen, op het Sindagmaplein is een opstootje waar we ons mee moeten bemoeien. Commissaris Charistos springt uit de auto, rent op de groep af en... Nee, ik zit niet echt bij hem in de auto (gelukkig niet) maar rij astraal mee als ik de boeken over Kostas Charitas lees. Ontsproten aan de fantasie van Petros Markaris maar wel een tamelijk waarheidsgetrouwe weergave van de dagelijkse Atheense politiepraktijk. Markaris schrijft levendig en beeldend over de belevenissen van de commissaris. Over zijn werk, z'n leven en z'n dagelijkse strubbelingen met de ambtenarij, met de journalisten en met de vele soms vreemde figuren die hij ontmoet als hij op onderzoek uitgaat. Leuk, fascinerend en vooral ook erg herkenbaar voor wie vaker in Griekenland komt.
Hè, hè, ik heb het uit…
Vandaag dagje vrij. Van te voren had ik allerlei plannen om deze dag meer dan nuttig te besteden. Huis opruimen, twee uit hun bloempot gegroeide planten in de tuin zetten, boodschappen doen, doos met boeken uitzoeken, doos naar de kringloopwinkel brengen, een column schrijven, uitgebreid koken en nog zo wat kleine dingen die gedaan moeten worden. En wat heb ik gedaan? Ik heb vooral gelezen...
Slim gebruik maken van collectieve kennis? Leve de easycratie!
Jaren geleden toen ik jong was (zou mijn oma gezegd hebben..), toen had je de Commodores. Geen idee of ze nog bestaan maar toen ik veertien, vijftien was waren ze alive and kicking en brachten de mooiste songs uit. Easy is een van de nummers die mij altijd bij gebleven is. Soo easy, easy like a sundaymorning... Heel af en toe nog eens op de radio, en nog steeds kippenvel. Maar nu heb ik een nieuwe 'Easy' ontdekt. De Easycratie om precies te zijn. Ik lees momenteel een verrassend en inspirerend boek over een nieuwe wijze van werken in organisaties: Easycratie, van Martijn Aslander en Erwin Witteveen. De kern is: weg met de autocratie, vergeet de bureaucratie, leve de easycratie!
Grote liefdes, veel plezier!
Ik heb, zoals zo veel mensen, meerdere liefdes. Grote liefdes, echte liefdes, geheime liefdes, van alles wat. Van die liefdes die niet alleen je hart verwarmen, maar zelfs in meer of mindere mate de motor zijn van je dagelijks bestaan. Een reden om op te staan en de dag weer blij te begroeten (nou ja, meestal dan...). Liefdes die ervoor zorgen dat je altijd iets leuks kunt gaan doen.
Meer, meer, meer… lezen over Griekenland
Vorige week kreeg ik een mailtje van iemand. Ze had in twee avonden het grootste deel van m'n reisverslagen gelezen (vanaf 2006!). Nu kan het natuurlijk zijn dat ze het zó oninteressant vond dat ze zich scrollend door de pagina's heen had gewerkt, maar daar klonk het in de mail niet naar. Sterker, ze was razend enthousiast en wilde MEER, MEER, MEER (Ja echt, zo stond het er!). Tja. Daar had ik niet zo gauw een tevreden stemmend antwoord op. Terwijl ik natuurlijk het liefst JA JA JA wilde antwoorden dacht ik aan het dak van mijn huis. Dat verkeert namelijk in enigszins deplorabele staat. Als het stevig regent en waait tikt de regen steeds vaker behalve op het dak ook op de overloop; binnen dus! Ik dacht aan het oeroude dakraam waaronder ik tijdens het smelten van de sneeuw maar een emmer heb gezet... Zucht, ik bedacht dat een Griekse reis er dit jaar misschien wel niet in zit.
Zevenhonderd ‘Griekse’ boeken op de lijst…een mijlpaal op de rand van 2010!
Zojuist heb ik zeven boeken toegevoegd aan de Griekse boekenlijst, wat een totaal van zevenhonderd titels oplevert! Een mijlpaal, waarvoor ik iedereen bedank die eraan heeft meegewerkt. Uit de statistische overzichten van de website heb ik opgemaakt dat de Griekse boekenlijst in een behoefte voorziet. Ik hou me dan ook altijd aanbevolen voor aanvullingen. Samen bouwen we zo een handig overzicht op waar veel mensen gebruik van kunnen maken! En...
Duurzaam reizen: zittend op de bank met een boek
De avonden zijn weer lang en ook het weer nodigt regelmatig uit tot bankhangen en lezen. Voor alle Griekenlandfans heb ik een paar boeken op een rijtje gezet om ook in Nederland in de winter al helemaal in Griekse sferen te komen. Duurzaam reizen dus, in je hoofd, met je voeten onder een plaid of bij de verwarming
Interne communicatie anno 2010
De gemiddelde organisatie zal anno 2010 nog niet bol staan van intern hyvende, twitterende en bloggende medewerkers. Nog steeds zijn de supercommunicatieve community's over het algemeen voorbehouden aan vooruitstrevende, vaak commerciële en zeer innovatieve werkomgevingen. Dat neemt niet weg dat in rap tempo binnen organisaties de behoefte ontstaat aan communicatietools die mensen in hun privéleven al steeds meer gewend zijn. Dat betekent interactieve vormen van contact, meer gelijkwaardigheid in de communicatie en toegankelijke (bedrijfs)informatie voor iedereen en op elk gewenst moment.
Het is een fantastisch gevoel om ergens naar onderweg te zijn, zonder de noodzaak om snel aan te hoeven komen. Zo kun je dromen over en uitkijken naar het doel aan de horizon, maar je verder vooral bezighouden met het moment.