Viewing entries tagged with 'boek griekse keuken thuis'
Kook de zomer op je bord met alle kleuren paprika
Als ik wakker word en de luxaflex open doe zie ik een vaag zonnetje, dat eigenlijk nog niet goed weet hoe door de bewolking door te breken. Ik zucht. Het was natuurlijk voorspeld maar als de dag dan inderdaad wéér niet zonnig begint vind ik het toch jammer. Gelukkig blijkt al snel dat het best warm is buiten en na een kleine drie kwartier lijkt er ook nog redelijk wat zon door te komen en ga ik aan de wandel. Op de terugweg besluit ik om alvast de groente te kopen op de markt. Vandaag ga ik weer een recept uit 'De Griekse keuken thuis' koken en daarvoor heb ik onder meer paprika in drie kleuren nodig. En laten die nu net in grote stapels te koop zijn op de markt!
De flauwgevallen imam
Ik ben dol op aubergines en erg blij dat ze weer in grote hoeveelheden op de markt liggen. Natuurlijk, ze zijn inmiddels het hele jaar door verkrijgbaar, maar op de een of andere manier spreken grote stapels op de markt me gewoon meer aan. Tja, vast een rudimentair trekje wat met seizoenskost te maken heeft. Hoe dan ook, ik heb aubergine gekocht en ga vandaag een volgend recept uit het kookboek 'De Griekse keuken thuis koken'. Dit keer een lekker bijgerechtje wat je met een salade en/of gehaktballetjes of spinaziepasteitjes gemakkelijk als hoofdgerecht kunt serveren: Melitzanes imam bayildi (aubergines met gestoofde tomaat). Het is een gerecht met een (klein) verhaal.
Een héél kookboek uitkoken? Mmm, waarom niet…maar dan wel Grieks!
Geen idéé meer waar en wanneer ik het las maar om de een of andere reden schiet het me steeds weer te binnen en blijft het me blijkbaar fascineren. Een kookboek helemaal koken. HELEMAAL, dus alle gerechten een keer op tafel zetten. Elke dag iets anders. En nu heb ik bedacht, dat ik dat ook eens ga doen. Tja, dan komt de hamvraag, welk kookboek is dan het meest geschikt, het leukst en hopelijk ook het lekkerst van allemaal. Ik heb een groot aantal van de plank gehaald en doorgebladerd en steeds weer mezelf proberen voor te stellen of ik het dan ga volhouden om het hele boek door te koken. Ik zal eerlijk zijn, het kan nauwelijks een verrassing zijn dat het een van de Griekse kookboeken wordt...
Om je vingers bij af te likken..
Ik zal het maar meteen bekennen, ik heb een hekel aan vieze vingers. Ik was zo'n kind dat niet wilde kleien, een afkeer had van vingerverven en geen snoepjes uit een bak ondoorzichtig water wilde opvissen. Ik griezelde al bij het idee! Mijn handen moesten en moeten gewoon schoon blijven. Ik heb geen smetvrees of zo, dat m'n handen misschien vol bacteriën zitten kan best, maar die zie ik dan in elk geval niet. En voor ik ga koken of eten, was ik gewoon braaf mijn handen... En toch, er is een uitzondering op het geen-vieze-handen-beleid en dat is het eten van gamba's, scampi's of ander lekkers dat je met je handen moet eten...
Iets te vieren of een goede bui? Bak een walnotentaart
Griekenland kent veel soorten (vooral zoet) gebak, vaak gekoppeld aan diverse gebeurtenissen die zo door het jaar plaats kunnen vinden. Kerst, Nieuwjaar, Pasen, huwelijk, naamdag, geboorte of een sterfgeval zijn daar zo wat voorbeelden van. Elk moment z'n eigen taart of koek. Maar daarnaast zijn er nog heeeeeeeeeeeeeeel veel andere soorten lekkers waar ik soms toch lastig weerstand aan kan bieden als ik o zo toevallig ergens op een bakker stuit. Natúúrlijk zegt dat stemmetje in mijn hoofd dat ik er niet in moet trappen, dat de groenteboer een betere optie is, maar ondertussen hoor ik mezelf zeggen 'doe maar vijf van die, acht van deze, tien van...'. Tja. In zo'n koekwalhalla valt het niet mee sterk in je schoenen te staan!
Knipoogjes op je bord zwart-oog boontjes zijn lekker!
Ik ben dol op winkelen in de Griekse supermarkten, vooral de wat grotere. Ik ga dan ook nooit naar huis zonder daar flink ingeslagen te hebben. Om zo ook thuis nog in Griekse culinaire sferen te kunnen blijven. Járen geleden stonden de zwart-oogboontjes altijd op mijn lijstje. Sinds enkele jaren heb ik ze ook in winkels hier in de buurt ontdekt en ga ik er dus niet meer aan slepen.
Smakelijk eten!
Eén van de leukste dingen des levens. Eten. Mmmmm. Smullen van heerlijke hapjes, smakelijke schotels en verrassende lekkernijen. Mijn kookboekenvoorraad is zo groot, dat ik begonnen met een deel maar weer te verkopen. Kon toch nooit meer iets vinden. Wat overblijft van deze nuttigheidsscreening is een beperkte collectie, met o zo lekkere inhoud. Althans, als het op tafel staat. Daar horen in elk geval zo’n acht Griekse kookboeken bij. Ook al weet ik dat ik misschien wel alle soorten recepten al heb, ik kan toch slecht weerstand bieden aan een nieuw exemplaar. Vooral als er van die superverleidelijke foto’s in staan, waardoor je meteen naar de markt en winkel rent om alle benodigdheden.
Het is een fantastisch gevoel om ergens naar onderweg te zijn, zonder de noodzaak om snel aan te hoeven komen. Zo kun je dromen over en uitkijken naar het doel aan de horizon, maar je verder vooral bezighouden met het moment.