Viewing entries tagged with 'centraal griekenland'
Metsovo, een bergdorp in de zomer
Zaterdagochtend besluiten we om nog een dagje Metsovo te doen en morgen pas richting Ioannina te vertrekken. Jaren geleden was ik eens een middag in Metsovo en kan me eigenlijk vooral de drommen mensen die de straten bevolkten herinneren, en het enorme gekakel op de overvolle terrassen. Gistermiddag was het dorp in rust gehuld en ik ben benieuwd of het vandaag drukker zal zijn. Leuk om een dagje uit te trekken voor dit dorp en omgeving. En, het ontbijt in ons hotel is werkelijk fantastisch, met zelfgebakken brood, cake en vooral lokale producten (jam, 2 soorten kaas, ei, kersen). Dat mag dus best nog een dagje zo...
Meteora, een van de wereldwonderen
Woensdagochtend doen we nog een laatste rondje door Elati en stimuleren de lokale economie nog wat met de aankoop van bergthee en twee youvetsi-ovenschaaltjes. Nog even twee flessen water vullen uit de bron op het pleintje en dan op naar Kalambaka, waar we een van de bekende wereldwonderen gaan bekijken: de Meteora. Maar eerst maken we nog enkele foto's onderweg en stoppen we nog even bij een riviertje en kleine waterval in Pyli.
Een dag vol tegenstrijdigheden
Woensdag 26 juni vertrekken we uit Kala Nera. Nog een laatste shopstop in Volos en dan gaan we op pad naar Kalambaka, waar we de Meteora willen bekijken. We kiezen voor een alternatieve route om het meest saaie stuk (qua landschap), Volos, Larissa, Trikala, te mijden en zetten eerst koers naar Farsala. Je ziet duidelijk dat je hier in een landbouw gebied bent; een grote vlakte waar duidelijk van alles wordt verbouwd (vooral graan, katoen en voedergewassen en tabak in Farsala), en overwegend geel-groen van kleur. Na Mataranga verandert de gewone tweebaansweg plotseling in een brede vierbaansweg met verkeerslichten bij alle kruisingen en op het eind twee grote rotondes. Gedurende het hele traject komen we misschien drie auto's tegen en rijden er twee op dezelfde weg als wij, voor zover we dat kunnen zien dan. Het blijft volstrekt onduidelijk waarom hier zo'n highway is aangelegd. Wie heeft of had hier baat bij?
Delphi, een prachtige plek boven het olijvendal
Maandag 29 juni. Om half 10 zijn er nog geen dreigende donkere wolken te zien boven de bergen (zoals gistermiddag en -avond), dus we gaan naar Delphi. Het is een prachtige site, vooral ook door de unieke ligging zo halverwege een redelijk steil gebergte en boven het olijvendal (richting Itea) uittorenend. De zon schijnt zacht, het is 24 graden en er waait een lekker windje, kortom perfect!
Athene Galaxidi; druk in Athene
Donderdag 25 juni, vanavond wordt ik uiterlijk om half 8 op het vliegveld van Athene verwacht. Een ritje van zo'n 2 uur als alles meezit. Wat het meestal niet doet, dus ik zal maar op tijd vertrekken uit deze regio. Ik ga rond 10 uur weg uit Tolo en rij eerst naar Nafplio om nog heel even wat te winkelen en een (tweede) ontbijt op het terras te nuttigen. Heerlijke stad altijd om even in rond te lopen. Eigenlijk hoef ik niet te winkelen, want dat heb ik gisteren (het was namelijk bewolkt!!) al uitgebreid gedaan in Argos, dé winkelstad voor Argolida. Maar, Nafplio heeft wat leuke winkels en ik heb tenslotte nog geen nieuwe bikini gevonden...
Delphi, Arachova, Kiato en Iria; 29 april -3 mei
Nadat het vrijdag tamelijk bewolkt was is het zaterdag gelukkig weer redelijk weer. Geen zon, maar ook geen superdichte bewolking. We gaan naar Delphi, voor mij dus de tweede keer in korte tijd. Maar geen probleem, want het was er prachtig dus ook nu zal ik er weer van genieten. En dat blijkt ook zo te zijn, want heel de site is één zee van kleurige bloemen. En dat was de vorige keer nog niet (laatste week van maart). Ook anders is de hoeveelheid auto’s en bussen die er nu geparkeerd staan. Aanzienlijk meer dan in maart! Niettemin, het is een erg grote opgraving, dus je loopt elkaar eigenlijk niet voor de voeten. Ook mijn ouders genieten enorm van de site en van de schitterende omgeving (het beroemde ‘olijvenbos’ eromheen) en de uitzichten. Niet voor niets staat het hele gebied van Itea tot en met Arachova met de aanwezige opgravingen op de Wereld Erfgoedlijst van de UNESCO. Het dorp Delphi is drie keer niks, dus na het bezoeken van de opgraving rijden we door naar Arachova. Dat is wel een interessant bergdorp met enkele goede restaurants. Wij kiezen opnieuw voor Agnantio, in de doorgaande straat, waar het ook deze tweede keer weer smullen is. Ik heb bedacht dat ik misschien nog wel een authentiek kleed mee wil nemen; in Arachova staat een beroemde tapijtfabriek. Maar ik heb geen zin om na het eten nog naar die fabriek te zoeken (want inmiddels erg koud) en kijk wat in de vele winkels in de hoofdstraat. Maar rustig kijken is er niet bij, er zijn vrijwel geen bezoekers vandaag en iedereen sleurt je zowat naar binnen. Je voelt je dan zo verplicht om te kijken en gegeneerd als je het toch niet doet. Ik stop er toch maar mee, ik kom vast nog wel eens een tapijtdorp tegen… Omdat het inmiddels heel erg koud geworden is (zonder zon 10 graden!!!) gaan we gauw de warme auto in en terug. Brrrrr, en dat is Griekenland in bijna mei! s ’Avonds zie ik op TV dat Griekenland ingesloten licht tussen twee lagedrukgebieden en dat het in het hele land zal regenen morgen…
Athene - Galaxidi; 24 - 27 april
Het is nog niet zo lang geleden dat ik in Athene was. Een week of vijf om precies te zijn. Maar toch verheug ik me weer op een dagje drukte in de stad. Ik laat dinsdag 25 april mijn ouders hét handelsmerk van Athene zien: de Acropolis. En ook ik vind het toch weer indrukwekkend. Niet alleen de bouwwerken (hoe hébben ze dat toch voor elkaar gespeeld in die tijd – halverwege de vijfde eeuw vóór Christus - om zulke enorm grote en zware zuilen rechtop neer te zetten en dan nog een dak erop te maken..), maar zeker ook het zicht vanaf de Acropolis. Je kijkt rondom op een mooi en relatief groen stukje van Athene. Vooropgesteld dat de stad absoluut niet groen is, want het grijs/wit van de vele hoge gebouwen overheerst. Maar goed, voor zover je groen stukjes hebt, je ziet ze vanaf dit uitzichtspunt opperbest. De agora aan de ene kant, het theater van Herodus Atticus aan de andere kant, en bergopwaarts gekeken onder andere de Tempel van de Olympische Zeus in een klein groen parkje. En natuurlijk zie je vanaf hier ook prima het presidentieel paleis met de National Garden erachter.
Pasen in Griekenland
Pasen in Galaxidi; 22 april
Het Grieks-orthodox Pasen valt binnen drie weken vóór of na ons paasfeest. Dit jaar valt het op 23 april. Het is de belangrijkste Griekse religieuze feestdag en de hele week ervoor (de Goede Week) geldt als een feestweek. De kinderen hebben deze week en de week na Pasen vakantie. De ceremonies en symbolen gaan terug tot de Byzantijnse tijd en ook tot vroegere en primitievere geloven. Het schijnt zo te zijn dat men in de oudheid rond deze tijd het feest van het licht vierde. Het afscheid van de donkere maanden des doods en het begin van de lichte maanden van het nieuwe leven.
Galaxidi Delphi / vervolg
Eten
Deze dag is ook een dag voor een lange wandeling in de omgeving van Galaxidi. Prachtige pijnboombossen tegenover de grote vissershaven (er is ook nog een kleine ronde haven met jachtjes en zeilboten) en dan een superuitzicht op het plaatsje zelf. Helaas begint het te regenen, zodat we relatief snel teruggaan. Morgen nog een dagje, we gaan pas ’s avonds naar Delphi om te slapen. In Galaxidi wordt de Onafhankelijkheidsdag (25 maart) groots gevierd hebben we ons laten vertellen. Ik ben erg benieuwd, op ons favoriete terras zitten we eerste rang. Vanavond eten we in een kleine mezedopolio, die we in een zijstraat van de boulevard vinden, als we ons er over verbaasd hebben dat er om 21.00 uur nog vrijwel niemand ergens aan het eten is (en onze maag knort!). Als we binnenkomen zijn zo’n vier tafeltjes (van de 12) bezet, maar voor we goed en wel gesetteld zijn begint het binnen te stromen. Dat gaat zo door tot er echt niemand mee in kan en ook de bar vol wachters zit! Zo te zien kent vrijwel iedereen elkaar en het ‘Chronia Polla’ en ‘Ti kanete?’ (welkomstwens) is niet van de lucht. Het bestellen van het eten gaat heel anders dan we gewend zijn.. Het begint met het leveren van het gebruikelijke brood en water, én drie kannetjes wijn: wit, rosé en rood. We snappen al snel dat het de bedoeling is dat je gewoon iets kiest (of meerdere..). Dan komt er een klein kaartje met alle gerechtjes erop, een bestelboekje en een pen. Met andere woorden, we schrijven onze bestelling zelf op! Ik doe mijn best… volgens mij hebben ze nog nooit een bestelling gezien in zo’n schoolschrift Grieks (de meeste Grieken schrijven nagenoeg onleesbaar!). Maar het lukt allemaal en het eten is voortreffelijk.
Nafpaktos Galaxidi Delphi 21 - 26 maart
Wow, de brug tussen Rio en Andirrio is echt een belevenis. Althans voor mij. Ik vind hem prachtig. Maar ik houd dan ook erg van bruggen, de Erasmusbrug vind ik ook een beauty. En deze bij Rio dus. Vanaf de boot was het al prachtig om te zien, maar eenmaal in Rio torent hij echt boven alles uit. Schitterend. Wel bekruipt me het gevoel dat zo’n dorpje toch wel erg gedomineerd wordt door de brug. Hij begint zo ongeveer halverwege het dorp, daar zijn toch tal van huizen voor gesloopt, dat kan niet anders. En waar je ook kijkt zie je de ‘aanvoerroute’ naar de brug. Maar goed, erover heen rijden is geweldig. Hij kost ruim 10 euro maar oké, dan heb je ook wat.
Het is een fantastisch gevoel om ergens naar onderweg te zijn, zonder de noodzaak om snel aan te hoeven komen. Zo kun je dromen over en uitkijken naar het doel aan de horizon, maar je verder vooral bezighouden met het moment.