Piraeus in de regen
"Pano" (boven). De Griekse puber zegt het met een blik van 'hoe kom je in hemelsnaam dan hier verzeild' als ik haar vraag waar de trein naar Piraeus vertrekt van het bijna verlaten station Ska, in een buitenwijk van Athene. Per vergissing namen we vanaf het vliegveld de suburbain in plaats van de metro. We waren al eens eerder met deze trein naar Athene gereisd, wat prima ging. Maar de route naar Piraeus blijkt meer hindernissen te hebben.
Bijna onderweg naar... de Cycladen
De voorbereidingen zijn gestart. Overal liggen spullen die mee moeten, de laatste boodschappen zijn gedaan, er is gepoetst in huis, het logeeradres voor de katten geregeld net als de verzorging van planten en tuin. Nog twee dagen en drie nachten en we zijn op pad naar Zaventem om ergens rond half negen 's avonds in Athene te landen. Druk, druk voor het zover is, dat wel. Want al is al veel gedaan, er staat ook nog wel wat te wachten.
Middelburg boekenstad - 140 kramen en één ervan in Griekse sferen
Over twee weken en een dag is het zover, 4 mei is het Middelburg Boekenstad. Bijna 140 kramen op de markt en één daarvan is in Griekse sferen. Zo'n 250 Griekenland gerelateerde boeken staan nu nog deels op de boekenplanken, maar de komende week worden ze zorgvuldig ingepakt en gereed gezet voor de markt. En daar zitten veel nieuwe vondsten bij van het afgelopen jaar! Wij staan voor de derde keer op deze markt. Afgelopen twee jaar was het druk, gezellig en erg leuk om met tal van bezoekers te kletsen over Griekenland en vakanties in dat prachtige land. Ik kijk er weer naar uit. Hieronder een voorproefje van wat meegaat...
‘Ouderwets’ eilandhoppen op de Cycladen
En dan is de vlucht naar Athene nu toch geboekt! Met als doel weer eens ouderwets te gaan eilandhoppen. Gewoon een vlucht regelen en verder niks, zien waar de wind naar toe waait. In de hoop dat hij in elk geval uit het noorden komt, want de Cycladen staan op het programma. Tja, ouderwets eilandhoppen. Terwijl ik dit opschrijf schiet ik in de lach en bedenk dat ouderwets relatief is. Hoe ben je ouderwets in het internettijdperk?
Boeiend verhaal over een ‘Hemelvaart’ op Paros
Het boek lag al een tijdje op tafel en steeds stelde ik het moment van lezen uit. Het verheugen op het lezen van een boek maakt deel uit van het pret, dus het is niet erg om er even mee te wachten! Afgelopen vrijdagavond ben ik er dan toch in begonnen. 'Hemelvaart' van Judith Koelemeijer vertelt het verhaal van een stom ongeluk op het Griekse eiland Paros. Een ongeluk met invloed op de levens van veel mensen.
Super lekkere gehaktballetjes in tomatensaus
Leek het in oktober nog alsof de pompoenen zich hadden vergist in het seizoen, inmiddels weten we wel beter. Storm en regen kondigden deze week aan dat er nu geen ontkomen meer aan is. Het is echt herfst geworden en tijd om lekker binnen te blijven. Bij de kachel, met een glas wijn en een goed boek. En lekker warme gerechten. Daarom heb ik vandaag maar weer eens iets gekookt uit het geweldige Griekse kookboek 'De Griekse keuken thuis': gouvarlakia, super lekkere lekkere gehaktballetjes in tomatensaus.
Even nagenieten
En dan ... zijn er ineens drie maanden voorbij. Juli, augustus, september, maanden vol zon, zomer, buiten eten, wijntje drinken, gezelligheid en veel werk. Geen idee waar de uren, dagen en weken mee gevuld zijn geweest maar de zomermaanden zijn definitief voorbij. In mijn hoofd zijn veel verhaaltjes geboren maar geen een is hier op het blog verschenen. Niets, nada, tipota. Geen excuus, het kwam er gewoon niet van.
Paros en Santorini
Gastblog van Sylvia en Ronald; 26 mei - 1 juni 2013
Zondag 26 mei nemen Ronald en ik afscheid van Corry en varen we naar Paros. Het hotel heeft uitzicht op zee en haven, dus dat is al genieten. In vergelijking met Naxos is het erg stil op Paros en we missen de gezelligheid van Naxos.
Reis door acht landen volbracht
Vrijdagochtend rijden we na een lekker ontbijtje op het gemakje weg, nog even op zoek naar een supermarkt ('bestelling' van een kennis in Nederland regelen) en dan op naar Trier. De grens is verrassend dichtbij, via een ingenieus parcours (paar rondjes rijden) stuiten we ineens op twee douaniers die diverse auto's van de weg plukken, maar ons niet! En zo zitten we al snel op de weg richting Bazel.
Naar huis… maar eerst nog het Comomeer
En dan is het toch opeens woensdag 3 juli en is de laatste dag in Griekenland aangebroken. Snif. Ook een reisje van acht weken komt dus blijkbaar gewoon een eind, en wel vandaag. We trakteren onszelf op een lekker 'Grieks ontbijt' (volgens de menukaart) en genieten nog even van het uitzicht op de mooie baai in Parga. Het ontbijt bevat zelfs tiropitta en spanakopitta (kaas- en spinaziepasteitjes), dus ook de lunch is al deels geregeld.
Het is een fantastisch gevoel om ergens naar onderweg te zijn, zonder de noodzaak om snel aan te hoeven komen. Zo kun je dromen over en uitkijken naar het doel aan de horizon, maar je verder vooral bezighouden met het moment.