Ayurvedische keuken: puur en eerlijk koken
Lang geleden toen ik klein was dacht ik 'als ik groot ben heb ik een huis met een tuin waaruit ik elke dag groente ga halen'. Nu ben ik groot, heb een huis en een tuin, maar is deze echt te klein om een respectabele moestuin te kunnen zijn. Wel staat er een mooie laurierboom en heb ik diverse (vooral mediterrane) kruiden geplant. En af en toe wat sla of rucola. Maar geen nood, mijn overburen hebben een grote moestuin en sinds vorig jaar zetten ze elke dag wat van de oogst buiten in een mini-minimarktkraam. Hoera!
Een fantastisch gerecht: Sofrito, oftewel kalfsschnitzels van Korfoe
Ik ben dol op eten. Op lekker en gezond (en oké, soms iets minder gezond) eten wel te verstaan. Elke dag weer verheug ik me er op 's avonds iets lekkers te koken. Meestal smaakt het prima en heel soms is het iets waarvan ik denk 'dat zou ik wel elke dag willen eten!' Sofrito is zo'n gerecht. Ik maakte het gisteren voor het eerst en meteen een wow-moment! Jammie, jammie, jammie.
Grieken mogen weer kiezen. Maar voor wat?
Morgen is het zover, de Grieken mogen weer uitvoering geven aan de democratie en in het stemhokje laten weten waar ze in geloven. Voor zover ze ergens in geloven, want de vraag is natuurlijk, welke keuze leidt tot een beter leven en een hoopvolle toekomst. Wie het weet mag het zeggen, de chaos lijkt de overhand te hebben en zekerheden worden niet uitgedeeld.
Methoni als een modern sprookje
Regelmatig krijg ik de vraag waar de foto op de homepage gemaakt is. “Is dat echt in Griekenland?” Ja, zeker, het is (uiteraard..) echt in Griekenland. De foto is gemaakt op het fort van Methoni in mei 2009. Ik was er vroeg, het weer was zonnig en warm en wat heiig boven zee. De sfeer op deze prachtige site was bijna sprookjesachtig, vooral door het decor van de grijzige ruïnes tegen een achtergrond van mistflarden op zee.
Het Griekse hoekje
Wat was dat leuk afgelopen zondag! Voor het eerst stonden we met onze boeken op de jaarlijkse grote boekenmarkt in Middelburg. Een markt met 140 kramen en een fantasisch, gevarieerd en specialistisch aanbod aan 2e hands en nieuwe boeken. Spannend om hier een keer aan mee te doen. Omdat ik fanatiek Griekenland gerelateerde boeken heb verzameld de afgelopen jaren (en er dus veeeel te veel in huis heb..) besloot ik om Griekenland als centraal thema te kiezen. Met veel verrassende ontmoetingen en soms bijzondere verhalen als resultaat!
Restjesschotel
Onvoorstelbaar hoe sommige weekenden als een bliksemflits aan de hemel voorbij kunnen schieten. Je kijkt er vol verwachting naar uit, mist de flits, hoort de knal, even wat beweging en dan is het al weer voorbij. Einde beleving, over tot de orde van de dag. Zo'n weekend was het afgelopen Paasweekend voor mij. Geen idee meer wat ik allemaal heb gedaan, maar de herinnering is goed. Het was leuk, inspirerend en lekker.
Hot en spicy: kennismanagement in organisaties
Vandaag was het in heel Nederland prachtig weer, behalve op het meest westelijk puntje van Walcheren. In Westkapelle was het nevelig en koud, met dank aan de zeedamp die over dit uiterste puntje van het eiland dreef. En toevallig logeer ik deze weken op dat uiterste puntje, met als gevolg dat ik vanmiddag niet van de zon heb genoten. Natuurlijk, ik had spoorslags in de auto of beter op de fiets moeten springen om ergens anders naar toe te gaan. Niet gedaan. Ik heb me met het onvermijdelijke verzoend en het nadeel als een voordeel geframed. Zo kon ik me deze middag met schrijven bezig houden en zijdelings met mijn werk. Ik heb van alles over kennismanagement op papier gezet. In Jip en Jannekevorm zodat zelfs ik het kan snappen. Interesse? Lees dan vooral verder...
Zolderblues
Mijn leven staat deze weken in het teken van de zolder. Het leeghalen van die zolder wel te verstaan. En niet alleen de zolder zelf, het gedeelte waar een mens meestal meer verzamelt dan dat hij ooit graag heeft bezeten, nee de hele bovenverdieping moet leeg, dus ook de twee slaapkamers en de overloop. Zucht. Het betekent praktisch gezien dat een deel van mijn dagelijks leven nu in dozen, koffers en plastic zakken wordt gestopt. Om vervolgens her en der te worden neergezet, wachtend op betere tijden. Straks zelfs inclusief mezelf.
Geef Griekenland een kans
Griekenland blijft het nieuws beheersen en wekelijks wordt duidelijker dat de situatie voor veel mensen heel ernstig is. Al eerder schreef ik dat het geschetste imago van de niet werkende, altijd in de zon zittende en met vrienden kletsende Griek niet de gehele waarheid is. En uit de nieuwsberichten van de laatste weken blijkt dat de nuance nog steeds ontbreekt. En toch gloort er een beetje hoop op wat meer inzicht. Een groep Griekse ondernemers in het buitenland probeert het tij wat te keren en schaart zich achter het motto 'Geef Griekenland een kans'.
Cirkel van invloed
Naar huis rijden na een lange en gewoonlijk drukke werkdag is altijd weer een momentje van rust. Heerlijk invoegen in de kleine file op weg naar de snelweg, gelaten accepteren dat het niet opschiet en ondertussen genieten van de muziek die mijn drukke gedachten tot rust moet brengen. Er zijn slechtere manieren te bedenken om af te kicken van de dagelijkse hectiek denk ik. Ook vanavond wervelen allerlei ´to-do's door mijn hoofd, afgewisseld met vragen waar om het gaat zoals het gaat en hoe ik in hemelsnaam toch gestructureerd mijn werk kan blijven doen in een omgeving die nog het meest weg heeft van een draaikolk onder een spectaculaire waterval.
Het is een fantastisch gevoel om ergens naar onderweg te zijn, zonder de noodzaak om snel aan te hoeven komen. Zo kun je dromen over en uitkijken naar het doel aan de horizon, maar je verder vooral bezighouden met het moment.