Viewing entries tagged with 'kreta'
Laatste dag erop uit: Georgioupoli
Laatste dag alweer en we weten eigenlijk nog niet wat we zullen gaan doen. Veel opties zijn de revue gepasseerd, een laatste dag is kostbaar, waar ga je deze aan besteden? 'Wat doet het weer' is deze week het grootste vraagstuk geworden en elke dag is het een verrassing. Vandaag lijkt het een zonnige dag te worden, maar als we even later de lucht bestuderen en nogal wat wolken in de bergen zien hangen, besluiten we om toch maar geen auto te huren om het binnenland in te gaan. Eigenlijk wilden we nog naar de Imbroskloof en ook Argyroupoli (Lappa) staan nog op het lijstje. Maar om nu een dag in wolken en misschien zelfs regen door te brengen...
Vrijdag muziekdag in Rethymnon
Vrijdagochtend zijn we vroeg uit de veren om vóór het geplande luie stranddagje (ja, ja, de tweede al!) eerst nog een wandeling te gaan maken. Het ontbijt is zo uitgebreid dat dit ook de nodige tijd kost, dus moet de wekker worden gezet. Maar rond half 10 gaan we dan toch op pad. Het is al zo lekker buiten dat we kiezen voor een wandeling over de lange boulevard om zo maximaal van het zich op zee te kunnen genieten. Het is een en al blauw met de afwisseling van kleurige parasols en bedjes die klaar staan. En een enkele vroege vogel die zich al op het strand heeft neergevlijd. Langs de boulevard worden we regelmatig ingehaald of tegemoet gekomen door Griekse joggers met hun I-pod, vrouwen met boodschappentassen en oudjes die schuifelend genieten van de nog relatief koele ochtendzon. Wat een heerlijke dag!
Een beetje lui
De donderdag start stralend, ZON! Dit moet dan toch echt een dagje strand worden. Vanuit ons hotel (Bio Suites; echt fantastisch, fijne studio's en heerlijk eten!) is het strand op paar minuutjes afstand. Maar we staan op tijd op en gaan eerst bezoekje brengen aan de donderdagmarkt, vlakbij het parkje. Niet groot maar wel leuk. Veel groente en fruit en daarnaast wat stoffen, schoenen, kleding, tassen en sieraden.
Rethymnon in de zon
Wow, vandaag gaat het er dan toch van komen. De ZON GAAT SCHIJNEN. Ik kan het al zien als ik vóór het ontbijt even op het balkon rondkijk. Daar komt blauwe lucht aan. En inderdaad, tijdens het ontbijt trekken de wolken helemaal weg en zien we alleen maar blauw. Het voelt wel nog heel fris aan buiten dus we besluiten eerst naar het fort te wandelen en alvast te kijken waar we vanmiddag naar het strand gaan.
Chania – even in Italiaans-Griekse sferen
Dinsdag is het nog steeds heel erg bewolkt maar wel droog en we besluiten om naar Chania te gaan. Het is een goed uur met de bus en eventjes na enen lopen we vanaf het busstation naar het centrum van Chania. We komen niet ver, want doorkruisen een hoekterrasje waar duidelijk meeting point is van de locals om koffie en bijkletsen te combineren. De verleiding is te groot en we ploffen neer. Alleen koffie, de meest heerlijke gebakjes in de vitrine negeren we dapper. Er zijn grenzen aan de mate waarin we toegeven aan alle culinaire uitspattingen deze vakantie...
Zonnig Kreta in de regen
Woensdagavond hebben we de knoop doorgehakt: nog een weekje naar de zon en om precies te zijn naar Kreta. Heerlijk eiland, zuidelijk genoeg om nog lekker weer te hebben en de belofte van weeronline.nl dat het de komende 10 dagen achten en negens zou regenen als het gaat om waardering van de dag. We zijn nu twee dagen op Kreta en het regent inderdaad. Alleen geen achten en negens maar water, veel water. Donkere wolkenluchten worden afgewisseld door een heuse opklaring met veel zon alleen langer dan een kwartier duurt deze gewoonlijk niet. Te kort om te wennen, lang genoeg om te smaken naar meer. Vandaag sprankje hoop, het schijnt vanaf woensdag beter te worden...
Dag Kreta
Plateau Katharo; 18 april
Laatste dag op Kreta. Rond 12.00 uur gaan we nog een ‘mini-Lassithi’ bekijken, in de bergen boven Kritsa. Kritsa was ooit een echt Kretensisch bergdorp 9 km van Agios vandaan. Het is nu nog steeds een bergdorp maar de toeristische commercie heeft genadeloos toegeslagen. De doorgaande weg ik vol souvenirshops, kleedjesshops, snoep/eetwinkels en taverna’s. Gauw er doorheen. Dan klimt de weg naar 1100 meter hoogte, met superuitzichten op Agios Nikoloas. Eenmaal over de pas heen zie je het plateau Katharo (‘schoon’ plateau), met groene weiden, groenteteelt, en ook hier weer een overweldigende rust. Zittende bij een kleine taverna hoor je niets behalve een paar vogeltjes. Het valt dan ook meteen op als er een zwerm van zo’n 8 à 9 gieren boven ons hoofd aan het jagen zijn. Je hoort het zoemen (trillen) van hun machtige vleugels. Indrukwekkend!
Sitia - Vai - Iraklio - Elounda; 11 - 13 april
Na een paar dagen onstuimigheid in de atmosfeer is het weer vandaag zoals het moet zijn, zonnig en zonder veel wind. Een heerlijke dag. Na thee en yoghurt op het balkon besluit ik naar Sitia te gaan, een havenstadje zo’n 65 kilometer verderop. De weg er naar toe is schitterend, het eerste deel slingerend langs de kust, het tweede stuk binnendoor met deels een ruig berglandschap, deels glooiende olijfgaarden. Volgens de Capitoolgids is dit een van de mooiste landschappen van Kreta en ik geloof het meteen. Ik kan de verleiding ook niet weerstaan om een paar keer uit de auto te stappen en wat foto’s te maken. Wat je helaas niet kunt fotograferen zijn de geuren. Bloemen, kruiden, bomen, het ruikt echt heerlijk. Waar blijft de camera die ook geur kan opnemen?
Ammoudara Agios Nicolaos Mirtos Lassithi; 1 5 april
Al dágen lang elke dag wakker worden met zon…wat een luxe na die koude winter in Nederland. Iedere morgen ontbijt op het balkon, kan het beter? Na zaterdag Agios Nicolaos (her)verkend te hebben, is het zondag tijd voor de omgeving. We maken een trip naar het Moni Faneromenis, een klein klooster met kerkje dat op een hoogte van 700 meter in een rots is uitgehouwen. We komen er via een slingerende weg van 6,5 kilometer. Bijna misselijk van de bochten, maar wát een uitzicht! Wel oppassen dat je geen geit van de weg afdrukt, die uiteraard ook recht op dit pad naar boven hebben. Het kerkje is klein en donker met muurschilderingen, kleden op de vloer en veel kaarsen. Er is net een doopfeest geweest. Een paasbest uitgedoste mensenmassa begeeft zich naar de vele auto’s die langs de weg geparkeerd staan. Ben ik even blij dat we geen 10 minuten later zijn. Hadden we op dat smalle één-autoweggetje toch zo’n 25 tegenliggers gehad!
Lassithivlakte; 6 april
Donderdag 6 april vertrekken we rond 10.00 uur richting Neapoli, om vanuit daar de route rond het Lassithiplateau te rijden. Het is weer stralend zonnig en al warm. We rijden vanuit Neapoli via Amigdali en Exo potami naar Agios Giorgos. Dat betekent veel klimmen door ruig gebergte. De weg is aanvankelijk super, redelijk nieuw geasfalteerd. Dat ze nog aan het werk zijn zien we onderweg. Zo’n 5 kilometer lang moeten we ons door de weg in aanbouw worstelen. De stenen spatten rond ook al rijden we superlangzaam. Ik denk maar niet te veel aan mogelijke butsen in de lak… Graafmachines en vrachtauto’s concentreren zich gelukkig een beetje op één plek waar we met hulp langs kunnen. Poe, poe en dat alles naast een diepe afgrond. Ik ben blij dat ik hier geen kraanmachinist ben.
Maar de beloning is er naar. Lassithi staat in bloei en is prachtig. De vlakte zelf is relatief klein, met groene weilanden en veel schapen en geiten. De bergen omlijsten het als op een plaatje. Op het Diktigebergte ligt nog sneeuw. Bij het dorp Tsermiado gaan we op zoek naar een klooster bovenin. De weg begint geasfalteerd maar al na 100 meter wordt het zand en stenen. En smal.. En steil.. Een schietgebedje om geen tegenligger tegen te komen helpt. Maar wat doen die geiten hier toch midden op de weg?? We bereiken tenslotte een soort keerpunt bovenaan, met een superuitzicht over de vlakte. We besluiten het lot niet te tarten en om te keren. Er zijn nog meer kloosters op Kreta..
Het is een fantastisch gevoel om ergens naar onderweg te zijn, zonder de noodzaak om snel aan te hoeven komen. Zo kun je dromen over en uitkijken naar het doel aan de horizon, maar je verder vooral bezighouden met het moment.