Viewing entries tagged with 'pilion'
Tsangarada en de oudste plataan van Griekenland
Maandagochtend willen we een kleine wandeling gaan maken, vanaf het strandje van Lambidou naar het volgende strandje, volgens de kaart een wandeling van 20 minuten (enkele reis). We vertrekken op tijd (denken we) en hopen nog voor de echte hitte even te kunnen wandelen. Vanaf Kala Nera volgen we de al snel behoorlijk stijgende weg richting Milies en Tsangarada. Even na Milies zien we rijen auto's aan twee kanten in de berm geparkeerd. Wat is hier aan de hand? Blijkt er een panayieri te zijn bij de kerk Agia Triada. Bij het toegangsplein is een terras opgezet en een rijdende Kantina zorgt voor de inwendige mens. Overal waar je kijkt staan auto's en lopen mensen. Zo is de kerk snel gevuld!
Pilion, het land van de Argonauten
Vrijdagochtend rijden we na een laatste bezoekje aan 'onze' bakker (jammie: bougatsa als ontbijt!) zo rond kwart over negen weg. In Agios Kambos willen we de boot naar Glyfa, op het vaste land, nemen. Van daaruit is het nog zo'n 70 kilometer naar Volos en dan nog zo'n 20 kilometer naar Kala Nera op de Pilion, wat waarschijnlijk onze bestemming gaat worden. De Pilion is een prachtig schiereiland met een overweldigende natuur. Volgens de overlevering was het de favoriete vakantiestek van de twaalf Griekse goden, wat ik me goed kan voorstellen. Behalve vakantieparadijs was het ook de woonplaats van de Centauren en Argonauten. De berg Pilion heeft z'n hoogste punt op 1551 meter en vooral in het berggebied is het aanmerkelijk koeler dan elders in Griekenland. Het is bij uitstek een wandeleiland.
Kala Nera - Eretria - Steni; 22 en 23 juni
Na een weekje Kala Nera vertrekken we donderdag weer richting Evia voor de laatste twee dagen Griekenland van mijn bezoekster. Zij vertrekt zaterdag naar huis, ik ga dan voor een weekje Grieks naar Nafplio/Iria. Tja, en vertrekken na een week betekent behoorlijk wat inpakken. We stapelen de bagage in de lift en eenmaal beneden in de hal, waarna ik de auto ga halen. Als ik voor de deur sta, wil de hoteleigenaar ons beslist helpen met inpakken. Hij sjouwt de koffers op mijn aanwijzen op de achterbank. Als hij voor wat andere tasjes de achterklep opendoet valt hij opnieuw om van verbazing… want de kofferbak is natuurlijk gewoon nog vol. Hij kan zich niet inhouden en giert het uit van de lach. Ik leg hem toch maar even uit dat ik vijf maanden op reis ben en nogal wat meegenomen heb…
Kala Nera - Volos - rondje Pilion. 17 - 21 juni
Zaterdagochtend gaan we shoppen in Volos. Volos is een typisch Griekse stad, met tal van winkels en aan de kade allerlei trendy terrassen. De stad heeft geen bezienswaardigheden, wel veel gezelligheid. En je kunt vanuit Volos prima naar de Sporaden varen, zoals Skiathos, Skopelos en Alonnisos. Net als veel Grieken ontbijten we met koffie en een sesamstengel op het terras en gaan daarna winkelen. Eenmaal terug in Kala Nera blijkt dat zaterdag en zondag een typische weekendbestemming te zijn voor Grieken uit het binnenland (weekendje kust) en uit Volos (dagje strand). Eind van de middag komt het op gang en ’s avonds is het een gekakel van jewelste op alle terrassen. We zijn van plan om ’s avonds dan ook eens flink te gaan stappen in Kala Nera. Maar dat valt tegen!
Eretria - Kala Nera; 12 - 16 juni
Eretria ligt gevouwen rond een hoekje in de Golf van Evia, het water tussen Evia en het vaste land van Griekenland. Het heeft drie kades, waarvan twee met allerlei terrasjes. Gezellig plaatsje. Ons hotel heeft een zwembad waardoor we de verleiding niet kunnen weerstaan om op de aankomstdag eind van de middag aan de rand van het zwembad op een ligbedje nog wat van de zon te genieten. Het zwembad delen we overigens met de zwaluwen in de buurt die eind van de dag over het water scheren om even af te koelen. Helaas is de zon de volgende twee dagen wat schaars. Ook ’s avonds is het niet echt aangenaam, zodat we na een snelle borrel toch maar in het appartement voetbal gaan kijken. Dinsdag wandelen we een dagje in de omgeving, gevolgd door wederom een zwempartij en een avondje shoppen in Halkida. We struinen wat schoenen- en kledingwinkels af, ik bezwijk voor een paar echt Griekse slippers en een hemdje. In een CD-winkel wil ik wat CD’s kopen, waarbij de verkoopster meteen vraagt of ik misschien kopieën wil, voor vijf euro per stuk… Dat is me toch nog nooit gevraagd in een officiële winkel. Ik waag het erop en ze blijken prima in orde te zijn! Verder genieten we wat van het uitzicht (en de ouzo) op één van de terrassen aan de kade.
Het is een fantastisch gevoel om ergens naar onderweg te zijn, zonder de noodzaak om snel aan te hoeven komen. Zo kun je dromen over en uitkijken naar het doel aan de horizon, maar je verder vooral bezighouden met het moment.