Viewing entries tagged with 'reis'
De laatste twee echte vakantiedagen Venetië
Rond 12.00 uur vrijdag lopen we ons hotel (Guidi) uit op weg naar de bushalte, die hier zo'n 200 meter vandaan is. Je bent op die manier zonder gedoe in een minuut of 10 in Venetië. Het weer is heerlijk, beetje bewolkt en heerlijke temperatuur. De stad blijkt niet echt overvol te zijn, behalve natuurlijk de standaard attracties als het San Marco plein (waarom denk ik toch steeds aan Marco van B.??) en de Rialtobrug en omliggende straten. We dolen dan ook heerlijk rond door de smalle straten. Het is een stad waar je richtinggevoel je regelmatig in de steek laat, maar waar je dat niet erg vindt. Alleen als je echt ergens naar toe wilt heb je even een probleem. Dan is het turen op een plattegrond met veel te kleine lettertjes... Niettemin slagen we er in om eind van de middag naar de kade van het grote kanaal te gaan voor een cappuccino en het langskomen van ... de Zeus-Palace! Ik heb medelijden met de vrolijk zwaaiende passagiers, die de komende 24 uur op de boot moeten doorbrengen. Al vergoedt het einddoel natuurlijk veel !!
Valtos de laatste dagen in Griekenland
Zondag 5 juli vertrekken we uit Preveza, op weg naar Valtos (bij Parga) voor nog een paar dagen relaxen aan het strand voordat we uit Griekenland vertrekken. Het weer in die regio belooft meer zon en minder wolken, wel belangrijk als je op het strand wilt hangen... Het is een uurtje rijden vanaf Preveza en niet druk op de weg, zo op zondagochtend. Eventjes tienen zijn we dan ook op plaats van bestemming en reserveren een studio in het complex Vekios-studio's, waar ik vorig jaar ook ben geweest. Meteen aan het strand en van de benodigde gemakken voorzien. En... uit het drukke toeristengeweld van Parga. Dat bevalt me toch uitstekend aan Valtos, wel een leuk (en ook wel redelijk druk) strand aan de baai, maar 's ochtends en s' avonds een weldadige rust. Geen Parga-hectiek.
Nafpaktos - Mesolonghi - Preveza - Lefkas
Woensdag 1 juli vertrekken we uit Galaxidi om nog een dag of twee in Nafpaktos door te brengen. Jammer van de superontbijtjes (maar goed voor ons lijf..), al blijft het natuurlijk een verrassing hoe het in Nafpaktos zal zijn. We plannen een route door de bergen, langs het Mornos-meer, maar missen in Eretaina de afslag. Geen zin om een eind terug te rijden besluiten we om dan de kustroute te nemen en de kleine bad/havenplaatsjes te bekijken. De route langs de kust is uiteraard prachtig. Vrijwel alle plaatsjes hebben een (klein) strandje en Eretaina is een plaatsje waar je best een korte vakantie zou kunnen houden. Dit geldt ook voor Glyfada, dat aan Chania geplakt zit en tegenover Trizonia (eilandje dat bewoond is). Agios Nikolaos is wel héél erg klein, maar heeft wel een veerdienst met de overkant, met Egio op de Peloponnesus. In Marathias, eveneens een badplaatsje, drinken we wat op een heerlijk terrasje aan zee, met zicht op het onweer aan de overkant...
Delphi, een prachtige plek boven het olijvendal
Maandag 29 juni. Om half 10 zijn er nog geen dreigende donkere wolken te zien boven de bergen (zoals gistermiddag en -avond), dus we gaan naar Delphi. Het is een prachtige site, vooral ook door de unieke ligging zo halverwege een redelijk steil gebergte en boven het olijvendal (richting Itea) uittorenend. De zon schijnt zacht, het is 24 graden en er waait een lekker windje, kortom perfect!
Athene Galaxidi; druk in Athene
Donderdag 25 juni, vanavond wordt ik uiterlijk om half 8 op het vliegveld van Athene verwacht. Een ritje van zo'n 2 uur als alles meezit. Wat het meestal niet doet, dus ik zal maar op tijd vertrekken uit deze regio. Ik ga rond 10 uur weg uit Tolo en rij eerst naar Nafplio om nog heel even wat te winkelen en een (tweede) ontbijt op het terras te nuttigen. Heerlijke stad altijd om even in rond te lopen. Eigenlijk hoef ik niet te winkelen, want dat heb ik gisteren (het was namelijk bewolkt!!) al uitgebreid gedaan in Argos, dé winkelstad voor Argolida. Maar, Nafplio heeft wat leuke winkels en ik heb tenslotte nog geen nieuwe bikini gevonden...
Terug naar de kust Tolo in Argolida
Zondag is reisdag, althans de ochtend. Om half 10 stap ik in de auto, het is 19 graden en half bewolkt. Via een deels andere route dan eergisteren ga ik terug naar beneden, ik volg vanaf beneden in Kalavrita de borden Tripoli en rij dan via Klitoria (is net een trouwfeest aan de gang in de kerk), Levidi (is ook iets aan de gang waardoor de voltallige politie uit de regio op de been is zo te zien) en een deel snelweg Tripoli-Korinthos via Argos naar Nafplio en daarna Tolo. Ook hier is wat sluierbewolking, maar warm en zonnig genoeg om zo te zien heel Nafplio en Argos naar het strand te doen gaan. In Tolo wel te verstaan. Het is DRUK, DRUK, DRUK, overal staan auto's geparkeerd. Daar had ik even niet op gerekend, ik kan me niet herinneren dat het hier drie jaar geleden ook zo druk was eind juni. Maar, toen was ik hier niet in het weekend geloof ik, dat zal het verschil zijn. Gelukkig rijdt er net iemand weg op een perfect plekje dat ik zo kan innemen. Nu op zoek naar een studio, in principe tot donderdag. Dat lijkt eenvoudig want er is plenty aan accommodatie, maar misschien juist daarom is de keuze weer lastig. Enfin, ik beperk de keus door niet ver van het strand te gaan zitten en niet langer dan 20 minuten te zoeken. En binnen een kwartier ben ik de auto aan het uitladen op het parkeerterreintje op het binnenplein van een klein complex. Zonder fratsen maar een studio die wel oké is en een fijn balkon. Helaas geen internet...
Naar Mega Spilea, een kloof tussen Kalavrita en Diakofti
Vandaag, zaterdag, had ik een wandeldag gepland. Vanmorgen is het heerlijk zonnig, maar koel en vanmiddag wordt bewolking afgegeven, dus de warmte kan geen probleem zijn. Dat is het ook niet, mijn linkervoet is het probleem. Die weigert vandaag te wandelen. Doet vreselijk zeer om onbekende reden, ik snap er niets van en probeer verschillende schoenen uit maar daar zit het hem niet in, het doet 'vanbinnen' zeer. Uiteindelijk doe ik mijn sneakers aan en ga het maar proberen. Kijken waar dit op uitloopt (letterlijk..). Het gaat na een paar minuten wat beter en is op een gegeven moment te doen. Maar een echte lange wandeling wordt dus niks. Ik slenter even over een klein marktje hier in de straat met voornamelijk groente en fruit. Veel mensen staan vooral met elkaar te kletsen!
Vitina Kalavrita; koel in de bergen
Om 9.00 uur stap ik in de auto voor een redelijk lange tocht, van Jefira/Monemvasia in principe naar Levidi en als ik dat niet leuk vind door naar Vitina. Lekker even in de bergen, want koel, wandelen. De tocht voert door een mooi gebied, via Skala en Sparti. De route Sparti-Levidi is weer even zoeken zoals gewoonlijk. Als je niet helemaal standaard volgens 'het boekje' wilt rijden, valt het niet mee. Dan wordt het kaart bekijken, wegen tellen en de stand van de zon in de gaten houden. Enfin, na wat omzwervingen zit ik op het goede pad en volgt op een gegeven moment Levidi. Allemachtig wat een saai plaatsje. De omgeving is best mooi, ik heb ook wel heel aardige maar lonely hotels gezien. Leuk voor een romantische date, maar vandaag even niet. Dus door naar Vitina. Ook daar blijkt het geheel en al verlaten te zijn als ik tegen enen aankom. Op het leukste terras (van de twee) aan het plein ga ik een verse jus drinken en bedenken of ik hier nu wel of niet blijf. Na 10 minuten komt er een Duits en een Nederlands stel zitten en ben ik druk aan het vertalen voor het meisje van de bar. Blijkt geen Engels te kunnen en kan geen (simpele) vraag beantwoorden. Ik vind dat op zich wel bijzonder, omdat ik me heb laten vertellen dat nu toch op alle middelbare scholen Engels wordt gegeven.
Monemvasia, een bonbon voor de kust
Het is echt een heel apart gezicht, de berg waarop het oude Monemvasia is gebouwd. Als een soort reuzebonbon rijst het op uit zee. Gisteravond prachtig in een rode gloed van de avondzon, vanochtend scherp aftekenend in de tegen negenen al felle zon. Het voelt ook al behoorlijk warm aan als ik de dam overloop om een bezoek te brengen aan het stadje op de berg. Gelukkig begint er al gauw een koele bries van zee te waaien, zodat het goed vol te houden is.
Dag Kythira, hallo Monemvasia
Dag Kythira, het was prachtig!
Het is een fantastisch gevoel om ergens naar onderweg te zijn, zonder de noodzaak om snel aan te hoeven komen. Zo kun je dromen over en uitkijken naar het doel aan de horizon, maar je verder vooral bezighouden met het moment.