Boekbeschrijvingen - 2

Kizilos, Katherine - Heimwee naar Griekenland

Griekenland is meer dan zon, zee, zand en eilandhoppen. De Australische Katherine Kizilos gaat op zoek naar het andere Griekenland. Haar vader is in Griekenland geboren, haar roots liggen daar. Ze ontdekt verrassende dingen achter de bekende toeristische beelden. Op de Griekse eilanden die ze bezoekt, komen oude verhalen en moderne zonzoekers samen. Kizilos is getuige van de gapende kloof tussen de traditionele waarden en het massatoerisme. Op het eind van haar fascinerende reis bezoekt ze het dorp van haar famili, Chrysambela in de Peloponnesus.
Het boek is een boeiend reisverslag en een persoonlijk verslag. Het is meeslepend geschreven, zodat het wegleggen lastig is. Al in het eerste hoofdstuk waan je je op Syros, maak je mee wat ze beleeft en kijk je uit naar het vervolg van de reis. Heerlijk om te lezen!

Roberts, Jan - De lokvogel

Richard Burns, een Londense kunsthandelaar, krijgt een pas geschilderd doek in handen van zijn Griekse vriend Stavros. Samen hebben zij deel uitgemaakt van een verzetsbeweging tijdens WOII. Dit schilderij wordt het begin van een fascinerende zoektocht, want... Stavros is dood!
Is het schilderij dan niet van zijn hand? Of is zijn dood maar schijn? Is Stavros niet dood, maar voor de zoveelste maal ondergedoken? En is zijn schilderij een signaal voor de wereld dat "Stavros leeft"?
Dit staat tenminste in grote leuzen op de muren van Athene. En een groep van vroegere vertrouwelingen van Stavros gelooft dit; maar ook zijn vijanden...
Het is september 1973, de generaals bereiden hun coup tegen de kolonels voor, en gevaar schuilt in elke hoek. Eén moord vindt plaats pal onder Richards neus. En dan nog één... Kan hij zelfs de beldschone Eleni wel vertrouwen, op wie hij verliefd dreigt te worden?
Een leuk, spannend boek dat tevens informeert over de politieke situatie in Griekenland begin jaren zeventig.

Zouroudi, Anne – De boodschapper uit Athene

Het idyllisch eiland Thiminos ligt ver uit de kust van Griekenland. Op een dag wordt onderaan de klif het lichaam van Irini Asimakopoulos gevonden. De lokale politie doet haar dood al snel af als zelfmoord en het dossier wordt gesloten. Dan verschijnt onverwacht een man uit Athene: Hermes Diaktoros. Hij begint een eigen onderzoek naar de dood van Irini. Het duurt niet lang voor hij een web van intriges, verboden liefde en moord blootlegt. Maar de raadselachtige vreemdeling roep zelf ook vragen op.
Een spannende en goed geschreven (en vertaalde) literaire thriller. Het verhaal wordt gedetailleerd verteld, met bijzondere beschrijvingen en beeldend taalgebruik. Spannend en mooi tegelijk al is de gebeurtenis zelf, de dood van Irini, natuurlijk erg verdrietig. Maar zelfs dat valt eigenlijk een beetje weg door de prachtige verteltrant en herkenbare Griekse details die je vaak doen glimlachen. Grappig is ook de obsessie van Diaktoros om zijn schoenen wit te houden, waarvoor hij steeds een potje met schoenverf bij zich heeft.   Een boek om in dóór te lezen. Totdat het uit is en je met spijt erachter komt dat alle andere boeken van Zouroudi alleen in het Engels zijn vertaald.

Delahunt, Meaghan

Ik las het in een paar avonden uit. Een mooi en indringend verhaal over een vrouw die in Griekenland op zoek gaat naar haar Griekse vader die nooit een rol heeft gespeeld in haar leven. Na de dood van haar stiefvader reist Lena samen met haar zoontje Alex vanuit Melbourne naar Griekenland, op zoek naar haar biologische vader, die ze nooit gekend heeft.  Ze vindt hem op het eiland Naxos.  Andreas Psarakis  is een door de burgeroorlog getekende man. Als professor aan de universiteit in Athene werd hij in 1967 opgepakt door de militaire junta. Hij werd gemarteld en gevangen gezet op een onbewoond eiland. Eenmaal vrij probeerde hij op het eiland Naxos zo goed en zo kwaad als het ging te herstellen van de opgelopen schade. Hij worstelt nog met het verleden, met zijn angsten en schuldgevoel. Wanneer Lena en Alex in zijn leven komen stellen zij z'n overlevingsstrategie zwaar op de proef. Het lukt Alex om langzamerhand het hart van zijn opa te veroveren. Het duurt langer voordat hij beseft dat ook z'n dochter nu deel uit maakt van zijn leven. Hoe moet hij dat een plek geven?

Delahunt heeft een beeldende schrijfstijl; integer en zorgvuldig wordt het beeld ontvouwd van een eenzame man die nauwelijks het leven aankan nadat hij de gruwelen van de juntatijd heeft doorstaan. En toch wordt het boek nergens zwaar of naargeestig. Je bespeurt overal een optimisme en je houdt een warm gevoel voor de hoofdrolspelers. Het lukt Delahunt om je de emoties mee te laten beleven. Het hele boek door wil je eigenlijk alleen maar doorlezen en weten hoe het af zal lopen. Een aanrader!


 

Zie ook Boekbeschrijvingen - 1.