Onderweg naar Ithaka

Evia, we komen er niet weg

Gepost door: Corry Gepost op: 20 juni 2013 | 0 Reacties

Tags: Griekenland, Evia, reis2013

Het vliegtuig uit Amsterdam is stipt op tijd in Athene en ik ook, zodat Christel en ik tegen twaalf uur al onderweg zijn naar Evia. Onze bestemming is Rovies, zo'n 10 kilometer boven Limni, in het noorden van het eiland. Via de snelweg zijn we in een mum van tijd op Evia en dan begint na Chalkida een prachtige bergroute naar het noorden. Dat is ook waar Evia zo bekend om is, om zijn soms spectaculaire uitzichten op bergen (hoog!), groene valleien en zee. In de middag checken we in bij hotel Agnadi (tip van vrienden) en duiken even later in zee. Ons uitzicht voor vandaag is blauw, blauw en nog eens blauw met wat blauw-grijze bergen aan de horizon. Deze kleuren in de loop van de avond naar roze, rood en oranje en we besluiten dat we hier zeker twee dagen blijven.

De studio is fantastisch en onze gastvrouw kookt elke dag een heerlijke, authentiek Griekse maaltijd waar we steeds weer voor bezwijken. We verlengen het verblijf en besluiten om dan na een paar dagen rust en strand dan toch ook de omgeving te gaan verkennen. Want er is veel te genieten! Evia is het op een na grootste eiland van Griekenland. Het ruim 3500 vierkante kilometer groot en 175 km lang met in het midden een imposante bergrug. Vooral het noorden, tussen Chalkida en de noordelijke kust heeft mooie bossen en tal van stille authentieke dorpen. De centrale weg wordt wel gezien als een van de mooiste van heel Griekenland. In het midden van het eiland ligt de 1743 meter hoge berg Dirfys waar je in de winter kunt skieën.

Dinsdagochtend rijden we naar de watervallen van Drimonas om van daar uit een bergwandeling te maken van ongeveer 2,5 uur. Eerst naar de bakker, een ontbijtje halen. Vanaf Rovies nemen we de weg richting Istiaia om na 2 km rechtsaf naar Osios David (klooster) te gaan. Na het passeren van het klooster zien we de borden richting de watervallen (καταρράκτες). We kunnen parkeren op het kleine parkeerterreintje dat op een gegeven moment opduikt aan de linkerkant, bij een bron en een boswachtershuisje (verlaten). De watervallen zijn hierachter (naar beneden). Maar, we gaan eerst de berg op, deze wandeling start aan de overkant van de straat, bij de gemetselde stenen trap. De wandeling is helemaal gemarkeerd met de bekende rode verfstippen op de bomen. Het begin is meteen omhoog, maar niet te steil en onder de bomen, daarna krijgen we een redelijk 'vlak' stuk met veel varens maar nog steeds met veel bomen om ons heen, wat de wandeling heerlijk koel maakt.

Start wandeling

Soms tref je een obstakel

Ik wil niet weten hoeveel soorten insecten ons op deze wandeling vergezellen. Het zoemt en bromt dat het een lieve lust is maar gelukkig geen geprik of ander ongemak. Diverse soorten bloemen zorgen ook voor diverse soorten vlinders, echt prachtig! Halverwege ontbijten we op aan een picknicktafel en kunnen gesterkt verder naar de top. Bovenop valt het uitzicht dan nog bijna tegen en blijkt ook hier dat de reis naar het doel het allermooist is, niet het doel zelf. Het is geen rondwandeling, dus we nemen dezelfde weg terug, geen probleem, je ziet altijd weer andere dingen vanaf de andere kant. Eenmaal beneden lopen we nog even naar de waterval, onderaan het parkeerterreintje. Een kleintje, maar wel heel mooi.

Top van de berg

Waterval Drimonas

Kofferbakverkoop bij klooster

Terug in Rovies halen we bij de bakker een ovenverse bougatsa als lunch en om twee uur duiken we weer in zee. Het middagje strand en zee is verdiend...