Onderweg naar Ithaka

Folegandros, een onbekende spot in de Egeïsche zee

Gepost door: Corry Gepost op: 13 juni 2014 | 0 Reacties

Tags: Griekenland, Cycladen, Folegandros

"Nou ja, de boot moet ook uit Lavrio komen. Dat is misschien wel ver". De Griek voor ons in de rij dit dit zegt is duidelijk geduldiger dan gemiddeld. We staan te wachten op de boot die ons naar Folegandros gaat brengen. De een na de ander in de wachtruimte doet een rondje om het gebouwtje heen naar de aanlegsteiger en kijkt verlangend richting Paros. Dáár moet de boot vandaan komen. Maar dat doet hij voorlopig nog niet zo lijkt het. Dan sijpelt het bericht door dat hij nog anderhalf uur vertraging heeft. Pffff. Dan toch eerst nog maar een kafedaki halen aan de boulevard.

Als we ruim een uur later terug lopen lijkt het stipje aan de horizon misschien toch wel onze boot te zijn. En ja, hoor, een minuut of 20 later legt de Aqua Jewel aan en zoeken we een plekje op het dek. Dag Naxos, het was weer leuk!

Het is inmiddels vijf uur geweest, de zon staat al wat lager aan de hemel en de temperatuur is heerlijk. Varen blijft een feestje, het wachten is op de dolfijnen die op dit traject wel eens te spotten zijn. Maar die hebben vandaag duidelijk iets anders te doen en laten zich niet zien. Gelukkig verveelt het staren over blauwe zee ons nooit en zijn de aanleghavens een aangename afwisseling. We doen achtereenvolgens Ios en Sikinos aan. Ios staat in mijn herinnering te boek als party-eiland. Bij de haven kijken we uit over een vriendelijk ogend plaatsje en zien nergens borden DISCO staan. Eigenlijk helemaal niets dat op party duidt. Grote hamvraag, is Ios nog steeds het eiland voor een losbandige vakantie? Of heeft de scene zich inmiddels verplaatst en kunnen we dit eiland ook toevoegen aan de lijst 'to see'?

Het havenplaatsje op Ios

Op Sikinos hebben we ooit nog eens per vergissing 10 stappen gezet ( "Nee, dit is Santorini helemaal niet...!") in onze beginjaren van het eilandhoppen. Na een bijna 11 uur durende vaart vanuit Piraeus waren we behoorlijk gaar en letten totaal niet meer op wat er om ons heen gebeurde. Hadden we dat wel gedaan dan hadden we begrepen dat het aantal mensen dat op Santorini van boord gaat totaal niet te vergelijken is met de tien eilandbewoners die samen met ons op Sikinos aan land gingen. Nu vele jaren later en vele reizen verder zijn we inmiddels gepokt en gemazeld en zien nu tot onze verbazing dat er toch beduidend meer mensen Sikinos willen verkennen. Ja, ook dit eilandje is ontdekt!

Rond kwart over negen varen we de haven van Folegandros binnen. Het begint al wat te schemeren en we luisteren ongeduldig naar de verhalen van enkele kamer/hotelhouders aan de haven. Het is nu wel makkelijk om voor deze twee nachten een kamer in de buurt te nemen. Maar wijs geworden door ervaring besluiten we toch om zelf nog een klein rondje te doen, terwijl we wel op weg gaan naar de studio's  van Hotel Aegean Star, wat ons daarnet aanbevolen is. We bekijken nog één hotel onderweg maar lopen toch verder. Het is nu bijna donker en de voetbalwedstrijd wacht. Aegean Start blijkt prima in orde te zijn, niet duur en na een snelle douche lopen we om tien uur richting haven. In twee strandcafé's staat de TV aan met DE voetbalwedstrijd van de week: de eerste wedstrijd van het Nederlands elftal. We worden welkom geheten en bestellen snel een pita met bifteki en een karaf wijn. Het grote winnen kan beginnen...

En ja hoor, dat blijkt nog te gaan lukken. Bij het eerste doelpunt tegen Spanje wordt om ons heen nog wat gejuicht. Op onze teleurgestelde blikken vraagt iemand "komen jullie uit Holland?" Ja inderdaad, dat doen we. En dan wordt bij alle vijf de volgende Nederlandse doelpunten vrolijk met ons meegejuicht... Nog een laatste wijntje om het te vieren, dan toch maar terug naar het hotel. Morgenochtend gaan we vroeg op pad om in anderhalve dag zoveel mogelijk van het eiland te zien!

BINNENKORT HET LAATSTE DEEL VAN DE REIS