Onderweg naar Ithaka

Griekenland van A tot Z: de letters F en G

Gepost door: Corry Gepost op: 29 december 2012 | 0 Reacties

Tags: Griekenland a-z, Folegandros, Fira, Finikounda, Glyfada, Galaxidi, Gythion, Georgioupoli.

Ambitieus ben ik aan deze serie begonnen, met de gedachte twee keer in de week een volgende bijdrage te posten. O hoe naïef... Opgegeten door de tijd lukt het me nauwelijks  om twee keer per kwartaal een blog te schrijven! Enfin, hier dan nu toch de volgende letters in de serie, de F en G. Wat een heerlijke letters! Diverse prachtige plaatsen passeren de revue, zoals Fira, Georgioupoli en Gythion.

Fira is de hoofdstad van Santorini, ook wel Thira genoemd. Santorini is een droom. Een witte droom in een donkerblauwe zee. Door een grote vulkaanuitbarsting in 1425 v. Chr. kreeg het eiland zijn halvemaanvorm. Er wordt wel gedacht dat Santorini het verdwenen koninkrijk Atlantis is. De hoofdstad Fira werd gesticht aan het eind van de 18^e eeuw. In 1956 is het door een aardbeving verwoest en herbouwd in de wanden van de vulkanische rotsen. In de stad zie je veel koepelkerken,  grotwoningen en heel veel cafés, restaurants en hotels. Het uitzicht vanaf de rand van de caldera is werkelijk fantastisch. Behalve Fira is ook het plaatsje Ia op Santorini trouwens zeer de moeite waard.

In 2009 kwam ik bij toeval terecht in Finikounda, in het zuiden van de Peloponnesus. Op zoek naar een rustig badplaatsje nam ik er een kijkje. Finikounda ligt net van de weg af tussen Methoni en Koroni en is nog redelijk authentiek. Natuurlijk, er zijn tal van hotels, appartementen en restaurants te vinden en veel vooral Duitse gasten hebben het strand ontdekt. Toch vond ik de sfeer er bijzonder aangenaam. In de omgeving is veel te zien en je kunt er prima wandelen.  Logeer je in Finikounda, bezoek dan in elk geval beide vestingsteden Methoni en Koroni, ook wel de 'ogen van Venetië' genoemd. Ze zijn allebei verschillend en beiden mooi. Het fort bij Methoni is een sprookje!

Hoog op mijn verlanglijstje staat Folegandros, vaak was ik (enigszins) in de buurt en toch is het nog steeds niet gelukt er te komen. De beschrijving in mijn eilandenboek zorgt er echter voor dat het hoog op de lijst blijft. Het stadje, Chora, ligt 300 meter en heeft de kenmerkende bouwstijl van de Cycladen, de witte huisjes met twee verdiepingen en kleurige luiken en kleine balkons. Het is een wandeleiland met prachtige natuur en onbedorven stranden, al kan het er in de zomer erg druk zijn. Het is een prima island-hop bestemming, misschien met Milos en/of Santorini en/of Naxos.

In 2006 en 2009 logeerde ik een paar dagen in Galaxidi. Deze wat verstopte vakantieplaats is echt een weekend- en vakantieoord voor de Griek uit Athene. De eerste keer kwamen wij er aan eind maart, een dag voordat de Onafhankelijkheidsdag werd gevierd. Het was een komen en gaan van nieuwe aankomers, die elkaar steevast begroetten met 'Hallo, hoe is het, leuk je weer te zien, hoe was de winter?' We aten de eerste avond in een kleine mezedopolio waar louter Griekse gasten aanschoven. We kregen een menukaart en een opschrijfblokje om onze bestelling te noteren. In mijn beste Grieks (en keurig schoolschrift vergeleken met andere blokjes zag ik later...) schreef ik op wat we wilden eten. Het smaakte allemaal fantastisch en de gastvrijheid om ons heen was onvergetelijk. Galaxidi ademt sfeer en vrijheid, het ligt prachtig aan een baai in de Korintische golf en in de buurt is van alles te zien, zoals natuurlijk in de eerste plaats Delphi, een weergaloze site die iedereen zou moeten zien. De andere kant op vond ik de plaats Nafpaktos en de regio erachter in de bergen ook prachtig.

Waarom vind ik Glyfada best leuk? Goede vraag die me vaak gesteld wordt en waarop ik het antwoord eigenlijk niet echt weet. Gekozen als uitvalsbasis, jaren geleden, blijf ik er toch naar terug keren als ik in de  buurt van Athene of het vliegveld wil overnachten. Misschien wel de echt Griekse chaos die je er aantreft, de uitpuilende terrassen tot diep in de nacht, de overdreven dikke kussens in de zonnebanken op een van de betaalde stranden, de mooie wandeling langs de kust die je er kunt maken, de tram die je zo makkelijk naar Athene en Faliro rijdt. Geen idee, maar ik vind het er best leuk. Lees ook even hoe Arthur Staal deze regio beleefde eind jaren dertig!

In het Noordwesten van Kreta, niet ver van Chania, ligt het vakantieplaatsje Georgioupoli. In 2006 logeerde ik er één nachtje, op doorreis van Chania naar Agios Nikolaos. We kwamen er om tien uur 's avonds aan, vanaf een late boot uit Piraeus, en zagen niets van de omgeving. Een aardige vrouw in een nog geopend café belde een kennis met een hotelletje, die vervolgens voor ons de deur open kwam doen. Het hotel was nog niet officieel open maar twee kamers waren al gereed dus we hadden zelfs nog keus. De volgende ochtend bleken we dicht aan het water te zitten, in een volop groene omgeving. We hadden niet veel tijd om het plaatsje te verkennen. Dat heb ik in 2011 ingehaald, toen ik weer een weekje op Kreta was. Georgioupoli ligt mooi aan het water en aan de voet van een imposant gebergte, niet ver van Chania en met een heel aardig strand. Er zijn wat taverne's, winkels en hotels/appartementen en toch niet overdreven druk.

Een van mijn favoriete plaatsen in de zuidelijke Peloponnesus is Gythion. Mooi tegen de heuvel aangeplakt en liggend aan een kleine inham aan zee is het plaatsje een aardige verrassing als je vanaf Aeropolis aan de andere kant van de Pelopvinger aan komt rijden.  Na de droogte van het middengebergte nu een soort verfrissend snoepje aan zee. Een uitvalsbasis voor tochten in de omgeving en een bezoek aan Mistras. Ooit was Gythion de marinebasis van het antieke Sparta. In de Romeinse tijd was het een rijke stad, die purperslakken exporteerde waarmee de keizerlijke toga's werden gekleurd. Ook werd in de omgeving het geliefde roze marmer gevonden. 's Zomers zijn er voorstellingen in het antieke theater aan de noordzijde van de stad. 

Gythion

Finikounda

Galaxidi.