Onderweg naar Ithaka

Het noorden van Evia verkennen

Gepost door: Corry Gepost op: 20 juni 2013 | 1 Reacties

Tags: Griekenland, Evia, reis2013

Woensdag besluiten we om de dag te beginnen met een wandeling door Istiaia, het centrumstadje in het noorden. Een echt Grieks, warm en levendig stadje. We winkelen wat en genieten van een freddo cappuccino op een leuk terras.  Christel koopt een paar slippers, zoekt eindeloos naar haar favoriete merk zonnebrandcrème en ik tevergeefs naar een nieuwe bikini. Ach, er volgen nog meer winkelsteden dus tegen half één houden we het voor gezien en rijden naar de kust. Volgende stop: Pefki.

Haventje van Pefki

Pefki is een vakantieplaatsje, vooral in trek bij Grieken die de warmte van het vaste land ontvluchten. Het is er nog stil maar je kunt aan alles merken dat het zomerseizoen voor de deur staat. Er wordt nog wat geklust, geschilderd en voorraden aangevoerd. Pefki heeft een lange boulevard langs het strand en de kade (leuk vissershaventje!) met talloze winkeltjes, café's en taverna's. Aan de overkant van Pefki zie je de kust van de Pilion.

We eten heerlijk  een tzatziki en gebakken courgette bij Akrothalassia, een psistaria/ouzeri en vervolgen daarna onze tocht naar Loutra Edipsous. In dit plaatsje, dat bekend is om z'n gezondheidscentra en zwavelbaden, heb ik jaren geleden een paar dagen gelogeerd. We gebruikten het als uitvalsbasis voor verkenning van het noorden van Evia. Het is nu nog stil, de vele terrassen zijn overwegend leeg. Vanuit Loutra kun je met een veerboot naar het vaste land varen, naar Arkitsa. Na een kort rondje door het dorp rijden we terug naar Rovies om alweer ... in zee te duiken!

Dinsdagavond besloten we al om ons verblijf in Rovies nog een dagje te verlengen en donderdag te vertrekken in plaats van  woensdag. Toen we aan de hotelhoudster vertelden dat we het zo leuk vonden dat we wéér wilden verlengen en nog een nachtje langer wilden blijven omdat het ons zo goed beviel (en zij zo lekker kookt!) vond ze dat zo leuk dat ze ons ook nog een nachtje cadeau deed! Vanaf vrijdag zit het hotel vol (Grieks Pinksteren dit weekend) en vertrekken we sowieso. En zo hebben we dus een dagje extra en gaan we donderdagochtend nogmaals op pad, dit keer via een andere route naar het noorden. Via Limni rijden we eerst naar Mandoudi, een centrumplaatsje dichtbij de oostkust. Als we een rondje door het dorp doen stuiten we op een kleine groente-, vis- en warenmarkt. We storten ons in het marktgewoel en een grote strandhanddoek voor mij en waterschoentjes voor Christel rijker stappen we een uurtje later weer in de auto. Op naar onze volgende stop, het strand van Agia Anna.

Farmakio in Mandoudi

De omgeving waardoor we rijden is werkelijk schitterend, vele typen landschappen wisselen elkaar af en alle kleuren groen vallen over elkaar heen. Daartussen het wit, roze en rood van oleanders en het wit, paars en geel van vele andere soorten bloemen, een prachtig geheel. En natuurlijk op diverse plaatsen doorkijkjes naar de kust. Wat een mooi gebied om doorheen te rijden!

Agia Anna heeft een lange boulevard met heel veel terrasjes. Die zijn nu vrijwel allemaal nog leeg, maar ook hier zijn ze druk aan het voorbereiden voor drukkere tijden. In eerste instantie wilden we via de kleine weg langs de kust doorrijden naar het volgende strandplaatsje, Frangaki. Maar bij het zien van een zo steile, lange helling als ik zelden heb gezien, slik ik een paar keer en bedenk dan toch dat we heel veel bagage aan boord hebben, geen super krachtige motor in de auto en ron 95 hebben getankt in plaats van 100... Dus, we rijden toch even om via de andere (langere) route. En die is even mooi, dus geen probleem. Het plaatsje Agladi (waar het strandje bij hoort) is een mooi authentiek dorpje waar we zijdelings doorheen rijden. Het strandje Frangaki ligt in een kleine baai en heeft echt plaatjesmooi blauw water. Op een klein terras drinken we een freddo cappuccino en maken ons op voor de volgende ronde.

We rijden verder naar het noorden, via Pappades, Vassilika naar het vissersplaatsje Psaropouli aan de kust. Daar maken we een kleine wandeling en eten een lunch van yoghurt met honing. Die niet op de kaart stond, maar omdat we zo teleurgesteld keken (denk ik..) dacht de eigenaar met ons mee over een alternatief. Fruitsalade? Kon hij voor zorgen. Of... hij kon ook yoghurt gaan halen natuurlijk. En zo scheurde hij achterop de brommer van een werkmaatje (er werd ook nog wat geklust) naar de supermarkt. En wij kregen 10 minuten later een flinke schaal yoghurt met honing!

Na deze lunch rijden we verder via Ellinika en Tsapournia naar Agdines. Althans dat is de bedoeling. In Tsapournia komen we niet verder, alle wegen op het pleintje waar we aankomen lijken even smal en ongeschikt als doorgaande weg. Als we het in een tuin aan een oudere dame vragen zegt die dat er geen asfaltweg is naar Agnides en vraagt waar we heen moeten. We geven aan dat we naar Istiaia willen en ze zegt dat we dan via de noordelijke weg moeten, dus stukje terug rijden en dan richting Pefki. Om vervolgens te vragen of we uit Duitsland komen, ze kan een beetje Duits want heeft er gewerkt "heel veel jaren geleden". Ik zeg dat we uit Nederland komen maar ik ook wel een beetje Duits kan. Zo converseren we nog even in het Duits, tot haar groot plezier. Als we dan weer in de auto stappen en na een rondje rond het plein en de kerk toch een van de andere weggetjes gaan bekijken (te voet..) komt ze zo snel als ze kan uit haar tuintje. Nee, zo gaan we verkeerd! Terug moeten we... Tja, er zit niets anders op, we rijden dezelfde weg terug en vervolgens via Gouves, Gerakiou, Galatsona en Avgaria naar Istiaia en dan via Voutas terug naar Rovies. Het is dan bijna half zes en alweer een leuke dag een eind voorbij. Vanavond de laatste avond in Rovies, morgen gaan we via Agios Kambos met de boot naar Glyfa en dan naar de Pilion. Daar willen we in de buurt van Volos, bijvoorbeeld in Kato Gadzeia of Kala Nera verblijven. Maar Evia was prachtig en is een herhaling meer dan waard en ook Rovies staat dan hoog op het lijstje!

Markt in Mandoudi