Milos, het eiland van Aphrodite
Milos is het eiland van Aphrodite. Zeggen Milotianen zelf. Ik meen dat Cyprus dat ook zegt, maar dat terzijde. Feit is dat ik me niet kan voorstellen dat iemand niet op slag verliefd wordt op dit bijzondere eiland, dat als een van de zuidelijke Cycladen enerzijds op en top Cycladisch is en anderzijds juist helemaal niet. Met z'n vulkanische landschap, grilllige rotsformaties, warme bronnen, veelkleurige rotsen en traditionele witte dorpjes is het een van de spectaculairste eilanden die ik ooit heb gezien.
We komen eind van de middag aan op Milos. Vanaf het water kijken we rijkhalzend uit naar de kennismaking, het ziet er prachtig uit! We hebben van te voren een paar hoteladressen opgezocht en gaan op pad. We vinden een prachtige kamer in Griekse stijl, naast een mooie tuin met zwembad en dicht bij het strand. Hoog tijd om naar de haven te gaan, tijd voor een wijntje op terras. Langs de haven valt ons oog op een heel bijzondere boot, ziet er futuristisch uit, lijkt een zeilboot maar dan in de dimensie van Startrek. De foto die we naar het thuisfront appen levert de naam en (voormalige) eigenaar op: De boot heet de Maltese Falcon, is ontworpen door een Nederlander en was tot voor kort eigendom van de 2e man van Microsoft. Inmiddels verkocht voor 90 miljoen... En dat viert vakantie op Milos!
Maltese Falcon, nu met zeilen (wij zagen de boot zonder de zeilen)
De volgende dag is een dag om heerlijk lui te zijn en het stadje te verkennen, een duik in het zwembad te doen, het strandje te bekijken, heerlijk te eten aan de haven en natuurlijk voetbal te kijken. We praten ook met de diverse boottripaanbieders en besluiten de volgende dag een boottocht rond het eiland te maken.
We varen weg uit Adamas, de plaats waar we logeren.
Grillige rotsen in bijzondere kleurschakeringen.
Het is nog wat mistig, wat een sprookjesachtige sfeer geeft.
Kleftiko, de 'Meteora van de zee'.
Kleftiko
Kleftiko
Onderweg naar Kimolos, een klein eiland direct naast Milos gelegen. Hier lunchen we op het strand.
Langs gesteente van gestold lava, de zogenaamde 'potlood'rotsen.
Sarakiniko, een wit gesteente, als een maanlandschap in de zon.
Op weg terug naar Adamas komen we langs Klima, een dorp bestaande uit kleine huisjes aan zee. Vroeger was dit dorp alleen per boot bereikbaar. Vrijwel ieder huis heeft dan ook een 'schuur' voor de boot onder de woonlaag. Woonden er ooit alleen vissers, nu zijn de huisjes meestal in bezit en gebruik als vakantiehuis.
Klima
Ik zou best eens een paar dagen hier willen logeren!
De tijd is te kort. De geplande autotocht over het eiland moeten we laten voor een volgende keer. En ook de Venus van Milos hebben we niet gezien ;-). Maar een ding is zeker, hier kom ik gauw nog eens terug!
Plaats je reactie
Comments
-
Leuk om te lezen.Dank je . Milos staat al een tijdje op mijn verlanglijstje, zoals nog een aantal eilanden. Tot nu toe is Amorgos een fijne herinnering, maar ik wil nog naar Milos, Ikaria, Sifnos en Ithaki.
Posted by angel, 09/04/2015 9:30am (7 years ago)
-
Leuk om te lezen.Dank je . Milos staat al een tijdje op mijn verlanglijstje, zoals nog een aantal eilanden. Tot nu toe is Amorgos een fijne herinnering, maar ik wil nog naar Milos, Ikaria, Sifnos en Ithaki.
Posted by angel, 09/04/2015 9:28am (7 years ago)
RSS feed for comments on this page | RSS feed for all comments
Het is een fantastisch gevoel om ergens naar onderweg te zijn, zonder de noodzaak om snel aan te hoeven komen. Zo kun je dromen over en uitkijken naar het doel aan de horizon, maar je verder vooral bezighouden met het moment.