Onderweg naar Ithaka

Naar de bergen

Gepost door: Corry Gepost op: 18 juni 2013 | 3 Reacties

Tags: Griekenland, Peloponnesus, reis2013

"Als je durft moet je dit echt doen hoor" zei mijn vriendin toen ik haar mailde dat Eleni, haar schoonzus had gezegd dat ik best een paar dagen bij haar mocht logeren in Gymno. En 'durven', heeft dan mede te maken met het feit dat de voertaal dan Grieks zal zijn. Enkel Grieks wel te verstaan en geen uitwijkmogelijkheid naar het Engels. Maar Gymno is prachtig gelegen, te midden van de bergen rond Nemea en ik wil er erg graag eens rond gaan kijken. Zo'n vriendelijk aanbod is dan toch niet te weerstaan?

Zo rij ik donderdag weg uit Epidavros, eerst op weg naar Nafplio om nog wat inkopen te doen. Daarna richting Nemea, waar ik eerst een deel van de wijnroute ga rijden. Nemea is een bekende wijnstreek met heerlijke wijn. Ik heb al verschillende varianten geproefd, en allemaal voortreffelijk van smaak.

Zodra ik bij Argos linksaf sla, het hogere gebergte in, verandert het landschap. Hoge bergen worden afgewisseld met flauwere berghellingen en dalen waar vijftig tinten groen je ogen betoveren. Talloze druivenstokken, fruitbomen, cipressen, notenbomen en nog heel veel ander groen wat ik niet allemaal kan benoemen zorgen voor een schitterend decor. Het is erg stil overal zodat ik heerlijk truttig over alle kleine wegen kan rijden, ongegeneerd kan stilstaan voor een  foto en dan genieten van de kleuren, de geuren en de stilte.

Omgeving Nemea

Ik wandel nog even door het stadje Nemea. Het is inmiddels half drie en de siësta is duidelijk volop aan de gang. Er is vrijwel niemand te zien en de geluiden die ik hoor komen van binnen. In loop door het centrum en zie enorm veel leegstand van winkels. Heeft hier de crisis meer toegeslagen dan in Argolida met zijn vele toeristische bestemmingen? Levert de wijn en olijfolie niet veel op? Terwijl deze regio toch een van dé wijnregio's in Griekenland is.

Gymno in zicht

Om vier uur rij ik Gymno binnen en word ik super gastvrij ontvangen door Eleni. Ze heeft kotopoulo (kip) gemaakt, smullen dus. 's Avonds maken we een wandeling door het dorp. Het is stil, je hoort alleen blaadjes zachtjes ruisen, het water uit de bron naar beneden stromen en hier en daar heel zacht gepraat vanuit een van de tuinen of binnenplaatsjes. Als ik de volgende morgen een lange wandeling naar boven maak, valt de stilte me weer op. Ik hoor alleen zachte belletjes van een geitenkudde, het getwitter van vogeltjes en het gezoem van vele vele insecten. De uitzichten zijn prachtig en het ruikt naar bomen, kruiden en bloemen. Deze dag is een mooi cadeautje dat ik langzaam uitpak.

Bergbewoners

Uitzicht op Gymno

Distel

Als ik zaterdagochtend vroeg weg ga uit Gymno krijg ik olijfolie, wijn, abrikozenjam, honing en amandelen mee, alles van eigen teelt. Heerlijk, de auto wordt voller en voller, maar voor dit lekkers is altijd plaats. De broer en schoonzus van Eleni in Nederland zullen straks verrast zijn! Rond half elf ben ik bij de luchthaven en ga Christel, mijn volgende reisgenoot afhalen. Deel drie van deze vakantie kan starten, te beginnen in het noorden van Evia!