Onderweg naar Ithaka

Naar huis… maar eerst nog het Comomeer

Gepost door: Corry Gepost op: 4 juli 2013 | 0 Reacties

Tags: Griekenland, Italië, reis2013

En dan is het toch opeens woensdag 3 juli en is de laatste dag in Griekenland aangebroken. Snif. Ook een reisje van acht weken komt dus blijkbaar gewoon een eind, en wel vandaag. We trakteren onszelf op een lekker 'Grieks ontbijt' (volgens de menukaart) en genieten nog even van het uitzicht op de mooie baai in Parga. Het ontbijt bevat zelfs tiropitta en spanakopitta (kaas- en spinaziepasteitjes), dus ook de lunch is al deels geregeld.

Na het ontbijt laden we onze spullen in de auto, ontruimen de studio en weerstaan het zwembad dat er toch wel aanlokkelijk bij ligt. In plaats daarvan maken we een wandeling door de olijfgaard die op de berg achter onze accommodatie ligt. Met een fraai uitzicht op Parga als beloning. Als we doorwandelen blijken we alleen door een particuliere tuin het dorp weer in te kunnen. Kanena problima, natúúrlijk mogen we even door de tuin...

Zicht op Parga

In Parga kopen we nog wat Korres-producten (mijn absoluut favoriete merk in Griekenland), een paar flessen Caramelowijn (jammie jammie) en om drie uur zitten we in de auto richting Sivota. Ook hier doen we nog een paar laatste boodschappen en kletsen nog even op een terras. En dan op naar Igoumenitsa, waar we tegen zeven uur proberen in te checken. "Mag ik uw autopasje?" vraagt de medewerkster achter de balie. Autopasje? Ik geef de autopapieren en bedenk dat dit op de heenreis niet werd gevraagd. "Nee, het autopasje van de Ee - En - Wie - Bie.  Oooooow, het ANWB-pasje, i.v.m. de korting. Helaas, is op de heenreis ook niet gevraagd en ik weet bijna zeker dat ik het vergeten ben. Ik zeg vrolijk dat ik dat vast vergeten ben en dat ik even ga bellen voor het nummer. Is prima... en ik bel het thuisfront om het pasje op te snorren en mij het nummer door te geven en even later is het ticket geprint.

Om half acht sluiten we aan in de klein rij en wachten op de boot van Superfastferries, die in de verte al te zien is. Echt waar, tot nu toe waren de boten vrijwel steeds op tijd...! De boot is een aangename verrassing, echt prima in orde, stukken beter verzorgd dan Minoan (heenreis). In het a la carte restaurant eten we werkelijk heerlijke mezedes (onder andere superlekkere tomatenkroketjes!) en praten met onze Nederlandse buren over de afgelopen weken. Zij hebben een prachtige reis gemaakt door Macedonië, een gebied dat ook nog steeds op mijn verlanglijstje staat. De volgende ochtend verloopt alles gesmeerd,  tot en met het passeren van de dounecontrole aan toe. "Bye, bye, ladies" zegt een lachende douanier als hij mij met m'n paspoort ziet zwaaien. Dit gaat stukken sneller dan vier jaar geleden! En dat met zo'n overvolle auto...

Loodsbootje haven Ancona

Niet druk onderweg

En dan, op weg naar onze eerste tussenhalte op de terugreis, Cernobbio, aan het Comomeer. Het eerste stuk rijden we nog door Toscane, een glooiend landschap in vriendelijke kleuren. Later wordt het landschap saaier en de weg drukker, richting Milaan. Het Comomeer is prachtig, wat een goede keus om hier een nachtje te blijven. We komen tegen zes uur aan en hebben alle tijd voor een wandeling naar het meer. Hotel Vignetta / Trattoria Albergo is een fijne accommodatie, waar we na de wandeling heerlijk eten. Een spetterend vuurwerk boven het meer sluit de avond af. Wat ze hiermee vierden ben ik vergeten, maar het was in elk geval erg mooi!

Cernobbio, Comomeer