Onderweg naar Ithaka

Naar Loutraki of Karystos op Evia; 2 - 5 juli

Gepost door: Corry Gepost op: 5 juli 2006 | 0 Reacties

Tags: Griekenland, lange reis 2006, Evia

Zondag stap ik om negen uur in de auto. Onderweg valt me weer op dat de route naar Athene toch wel perfect is nu, met de splinternieuwe tunnels in de buurt van Elefsina. Ging ik in april nog langs de berg, nu er doorheen! Loutraki is een echt Griekse badplaats, leuk en druk, maar nu duidelijk geen goed moment om hier te zijn. Ik ben er om elf uur, het is windstil en smoorheet en beredruk. Nadat ik wat heb gedronken, en het duidelijk is dat appartementen meestal pas na zes uur beschikbaar zijn, ga ik weg. Op naar Evia. Om tien voor drie ga ik aan boord in Rafina voor een bootreisje van een uurtje, naar Marmari. Daarna naar Karystos. Het is er heerlijk koel, het waait lekker en bevalt me prima. Ik herinner me weer een restaurantje tegenover het strand aan de noordkant van Karystos, waar het zo lekker was. En inderdaad, ook bij herhaling héérlijk (Mesa Exo) en erg leuk om te zitten, beetje trendy. Binnen hebben ze als decoratie aan de wanden een expositie van allerlei Griekse voetbalmomenten. Grappig. Ik eet de beste penne met tomatensaus ooit! Je krijgt er standaard een toetje, een overheerlijke pannacotta. Mmmmmmm, morgen weer...

Nea Styra
Vandaag, maandag wil ik naar Nea Styra, zo'n 50 kilometer naar het Noorden. Ik wil kijken of het leuk is voor een verblijf van een klein weekje, totdat het niet meer stormt op de Cycladen... Helaas is het behoorlijk bewolkt in de bergen. Ik twijfel nog even wat te doen. Maar in Karystos is het inmiddels erg gaan waaien, en is strand geen optie. En in Karystos zelf heb ik in principe alles wel gezien vorig jaar, en met deze wind is wandelen geen pretje. Toch maar gaan dus. Tot Marmari gaat het prima, daarna begint de weg behoorlijk te stijgen. Al snel neemt de bewolking toe. Nog wat hoger en ja hoor, we rijden de bewolking in. Dat betekent regen afgewisseld met dikke nevel. En dus totaal geen uitzicht op de ongetwijfeld schitterende kustlijn beneden. Een groot deel rij je namelijk hoog op de flanken van de berg net boven de kust. Deze tocht wordt ook wel de Adelaarsroute genoemd omdat je veel roofvogels kunt zien zweven, op zoek naar een prooi. Niets te zien nu...
Nea Styra is een leuk plaatsje en groter dan je op het eerste gezicht denkt. Althans, groter met voornamelijk vakantieappartementen. Aan de noordkant is een grote hoeveelheid lage flats en appartementengebouwen te vinden. Deels te huur en deels eigen optrekjes. Maar in vrijwel alle appartementen verblijven Grieken. Veel vrouwen en kinderen brengen hier de zomer door, terwijl manlief nog in Athene (of elders) de kost verdient. De kinderen hebben hier ook een lange zomervakantie, dus is natuurlijk heerlijk om dan de stad te ontvluchten. In het centrum van het dorp zijn ook wat hotels waar voornamelijk Duitse gasten verblijven, en enkele Engelse en Nederlandse toeristen. Het schijnt dat je hier ook prima kunt wandelen, maar vandaag ziet alles er triest uit want de ene regenbui na de andere valt naar beneden... Rond 14.00 uur heb ik het helemaal gehad met het weer en stap weer in de auto voor de terugtocht. En ik heb niets leuks gezien om vanaf morgen te verblijven, maar ja met dit weer kijk je toch anders aan tegen wat je ziet. Hoe dan ook, ik heb er geen zin in en zie wel wat ik doe morgen. Op de terugweg vallen me de vele windmolens op de bergen weer op tussen Marmari en Karystos. Da's niet voor niets...

Storm...
Tja, eigenlijk ben ik van plan om toch terug te gaan naar het vaste land vanwege het weer hier, en dan een paar dagen in de buurt van Athene te blijven. Kan ik lekker nog even naar de stad! Maar het stormt vandaag (dinsdag) zo waanzinnig dat ik zelfs het boottochtje van een uurtje naar Rafina eigenlijk even niet zie zitten. En dat terwijl ik toch echt nooit zeeziek wordt, maar het is nu zo erg dat hier op de rede van Karystos, in de baai naast mijn hotel, welgeteld 11 schepen voor anker liggen. Waarschijnlijk in afwachting van betere tijden... Dus ik boek nog een dagje bij en wandel een beetje rond. Het blijft droog en zonnig, maar zo'n wind maakt je vreselijk moe. Ik ben het dan ook gauw beu en ga terug. Beetje lezen, slapen, leren en wat schrijven. En bedenken wat ik ga doen als het blijft stormen...Misschien toch maar op Evia blijven maar dan ergens anders? Ergens waar het niet zal regenen misschien...? Ik heb al drie keer mijn voeten geschrobd, maar ze blijven rood, nadat mijn rode schoenen kleur hebben afgegeven toen ze doorweekt waren gisteren...

Woensdag vertrek ik dan toch. Nadat ik dinsdagavond vastbesloten was naar Eretria te gaan, met een mooie route door de bergen voor de boeg en dan paar dagen rust totdat de wind beter te hanteren is in de Egeïsche zee, bedenk ik me nog. Als ik richting bergen kijk zie ik alleen maar veel en érrug donkere wolken... Dat wordt dus sowieso een tochtje zonder 'view' en is zonde. Maar het betekent ook een tocht met veel regen, nevel, rukwinden en mogelijk naar beneden gekomen (of komende) stenen en modder. Tja, uit twee kwaden kiezen dus. Dit tochtje of een boottochtje bij windkracht 8. Ik kies toch maar voor het laatste en bedenk dat we járen geleden ook zo'n tochtje naar Samos hebben overleefd... Al liggen er inmiddels 14 schepen voor anker in de baai!

Glyfada
Maar, al wiebelt en schudt de boot als een gek, we komen na iets meer dan een uur veilig in Rafina aan. En leggen zelfs zonder al te veel moeite aan, terwijl dit toch een haven op het noorden is (en we een noordenwind hebben). Ik loop even rond om te kijken of de wind aan deze kant van Attica te hanteren is, maar vind het véééél te veel. Ik ga dus niet naar Nea Makri, maar naar Glyfada of een van de andere plaatsen aan de zuidkant. Glyfada probeer ik eerst omdat ik dan heel snel en gemakkelijk naar Athene kan morgen. Ik vind een zeer Spartaans hotel aan de zee, echt Grieks, maar prima voor twee dagen. Ik hoop vrijdag verder te kunnen, naar Naxos of Syros. En ook Glyfada is best grappig om even te zijn, zo'n echt Griekse plaats waar op dit moment veel families hun intrek nemen in een eigen appartement of hotel om de zomer of een paar dagen door te brengen. Op het terras van Häagen Dasz waar ik vanmiddag even zat, was het 'ti kanete' (hoe gaat het met jullie) en 'kalo kalokairi' (prettige zomer) dan ook niet van de lucht.
Morgen Athene, nu eerst even rust, beetje studeren en stukje site bijwerken. Ik schrijf dit stukje in de badkamer, op de rand van het bad. De enige plek in deze kamer waar stroom is... Tja, en al heb ik dan een laptop, af en toe moet hij toch aan het infuus. Vanavond wil ik op het terras van Starbucks even internetten en het stukje plaatsen!