Onderweg naar Ithaka

Naar Venetië …maar niet alleen!

Gepost door: Corry Gepost op: 26 mei 2008 | 0 Reacties

Tags: Venetië

Al lang niet meer zulke mensenmassa's bij elkaar gezien als in Venetië op het San Marcoplein! Op de voet gevolgd trouwens door Venetië aan het Canal Grande bij het station... Ongelooflijk hoeveel mensen dit op de been brengt. Zou iedereen echt bang zijn dat de stad over een paar jaar in zee gaat zakken? Die kan ik dan wel gerust stellen, ze proberen dat met alle macht te voorkomen. Overal staan hijskranen en wordt gewerkt aan huizen en oevers. Dus het zal allemaal best wel meevallen denk ik. 

Op advies van andere gasten uit ons pension kopen we bij de VVV in het station een dagkaart voor de boten op het Canal Grande. Een kaart waarmee je voor 14 euro twaalf uur lang alle boten kunt nemen op dit kanaal. Er zijn tal van haltes, bij alle bezienswaardigheden. We besluiten maar meteen naar dé attractie van de stad te gaan, het San Marcoplein. Met een overvolle boot worden we daar nog redelijk snel afgezet. Wat je dan ziet is niet te beschrijven! Allereerst lopen we langs een kade omzoomd door toeristenstalletjes aan de ene kant (met de meest afschuwelijke verkoopwaar, waarvan ik me afvraag die dat in hemelsnaam gaat kopen) en aan de andere kant een rij gondels met gondeliers ervoor die ofwel overdreven proberen aandacht te trekken, ofwel met elkaar kletsen met een gezicht van 'ik ga vandaag niet meer het water op'. Eenmaal hierdoor heen wacht ons de volgende verrassing, het plein zelf. Er omheen staan weliswaar prachtige gebouwen, maar het zicht erop wordt behoorlijk overschaduwd door een hoeveelheid mensen die niet zouden misstaan op het Sint Pietersplein in Rome wanneer de paus daar zijn gezicht laat zien. Tjeempie, waar komen die allemaal vandaan? En waarom zijn ze allemaal híer? Nu, vandaag, op dit moment?  

Omdat ik ergens las dat je Venetië vanuit de lucht moet bekijken, namelijk vanaf een toren, besluiten we onmiddellijk om deze mensenzee te verlaten en de eerste beste toren in te klimmen. Helaas. Die staat weliswaar op het plein, maar er blijkt een rij voor te staan van minimaal 20 meter! Er zijn dus meer mensen die het hogerop willen zoeken. Wij dus al niet meer en we vluchten de wijk er tegenover in. In de hoop dat het stiller wordt. Na de beroemde Rialtobrug te hebben gezien, klappen we het boek dicht. Geen bezienswaardigheden meer, we dwalen wel gewoon wat rond. En daar knapt Venetië van op en wordt het zowaar nog leuk. Prachtige straatjes, verrassende doorkijkjes via de kanalen, grappige bruggen en overal warme kleuren. We eten heerlijk in een klein restaurantje en zijn blij dat de onvermijdelijke regen van vandaag uitgerekend dán valt. Als we weggaan is het weer bijna droog en schijnt de zon. Mmmmm, zo is door de stad dwalen niet zo gek. 

De drukte begint weer als we het station opzoeken. Bij het station zelf is de massa weer present en wij inmiddels te moe om dit nog aan te kunnen. Helaas, de trein van half zes die we gepland hebben vertrekt vandaag vanaf een ander spoor! Dat is vast omgeroepen maar ons Italiaans is niet op niveau. Dus toch maar weer een broodje in de stad gehaald en een treintje later terug naar Camponogare. Lopend naar het pension bedenken we dat we morgen toch maar niet wéér de stad in gaan. Er zijn vast nog andere leuke dingen te doen, voordat de boot naar Griekenland vertrekt...