Onderweg naar Ithaka

Nafpaktos – Galaxidi – Delphi 21 - 26 maart

Gepost door: Corry Gepost op: 26 maart 2006 | 0 Reacties

Tags: Griekenland, lange reis 2006, centraal Griekenland

Wow, de brug tussen Rio en Andirrio is echt een belevenis. Althans voor mij. Ik vind hem prachtig. Maar ik houd dan ook erg van bruggen, de Erasmusbrug vind ik ook een beauty. En deze bij Rio dus. Vanaf de boot was het al prachtig om te zien, maar eenmaal in Rio torent hij echt boven alles uit. Schitterend. Wel bekruipt me het gevoel dat zo’n dorpje toch wel erg gedomineerd wordt door de brug. Hij begint zo ongeveer halverwege het dorp, daar zijn toch tal van huizen voor gesloopt, dat kan niet anders. En waar je ook kijkt zie je de ‘aanvoerroute’ naar de brug. Maar goed, erover heen rijden is geweldig. Hij kost ruim 10 euro maar oké, dan heb je ook wat.

Havenstadje
Onze allereerste kop koffie op ons allereerste Griekse terras is in de zon (jawel!) en met ‘a view on the bridge’. Het zonnetje op de huid voelt geweldig aan na zoveel kou in Nederland. En al hebben ze wel regen afgegeven de komende dagen (buien), dit hebben we vast te pakken. We besluiten deze eerste Griekse nacht door te brengen in Nafpaktos (zie foto), een km of 20 vanaf de brug. Het is een klein stadje met een beeldschoon vissershaventje, waarom heen allerlei trendy café’s zijn. Veel winkels (want regiofunctie), genoeg restaurantjes en café’s en een kiezelstrand. Maar dat zullen we nu uiteraard nog niet gaan uitproberen. Een, voor zover je dat vanaf beneden kunt beoordelen, goed bewaard gebleven fort torent boven de stad uit. Volgens het gidsje is het de klim meer dan waard (maar je kunt ook met de auto..). Hetzelfde gidsje geeft aan dat er veel over de geschiedenis te vertellen is. Zo bouwde men er al schepen in 1000 voor Chr. en vaarde hiermee naar ‘de overkant’ (Peloponnesus). In de Middeleeuwen is het stadje overheerst geweest door Ventianen en Turken, en op 7 oktober 1571 vond een grote zeeslag plaats in de zee voor Nafpaktos. Spanje, Venetië, Rome, Malta en andere Italiaanse steden vochten er tegen de Turkse vloot onder leiding van Ali Pasha. De winst voor de Christenen betekende een doorbraak in de verdere ontwikkeling van de Westerse beschaving.

Kaugomdotjes
De volgende dag is het vreselijk hard aan het waaien, er is nog geen zon (probeert wel er door te komen) en bepaald niet warm buiten. We besluiten om met de auto op pad te gaan, allereerst richting Galaxidi, zo’n 75 kilometer verder langs de kust. Het is een schitterende route, met uitzicht op bergen en zee. En hier een daar een wit met rode daken-dorp soms aan zee met klein haventje. Het is wel behoorlijk nevelig en er hangen wolken tussen de bergen, maar de zon doet zijn best. De weg is rustig, af en toe passeert ons een auto. We schrikken dan ook van een kudde berggeiten die zo half op de weg ronddabbert en aan de zijkant wat groen aan het eten is. En dat terwijl we toch wel op de weg letten. Want het wegdek is erg gevarieerd. Soms heel redelijk, soms vol gaten en soms vol gestopte gaten wat een komisch zicht is. Net een verzameling gekleurde kaugomdotjes op de weg! Eenmaal in Galaxidi is het zonnig en tijd voor een terrasje. Het blijkt ook een leuke plaats te zijn, met veel terrassen langs de havenkade. Misschien iets voor een volgende stop-over?

Galaxidi
Inderdaad besloten tot een paar dagen Galaxidi. Nadat de ochtend in Nafpaktos begon met regen (half uurtje), is het zonnig als we in Galaxidi aankomen. We vinden een leuke studio op 50 meter van de haven. Onze inmiddels (gaat snel..) favoriete kroeg is om de hoek en de auto om de andere hoek. En oh, wat is het warm! De zon schijnt en lokt ons naar buiten naar het terras. Boodschappen doen moet even wachten. Het is heerlijk!
De volgende dag staat het bezoek naar Delphi gepland. Rijdend door een werkelijk schitterende omgeving (olijfbomen in geel gebloemde velden; cypressen, vergezichten) stijgen we op naar het heiligdom van Apollo. Goede keuze van hem geweest. De ‘view’ is super! Het dorpje is toeristisch, echt vreselijk. Maar goed, daar komen we nu niet voor. We parkeren voor de archeologische site van Delphi en starten de klim naar boven. Tja, zoals alle opgravingen is dit natuurlijk ook voornamelijk een verzameling stenen. Hier en daar staan nog wat pilaren overeind, je herkent heel goed het stadion, en de tempel van Apollo. Maar indrukwekkender (althans naar mijn mening) is het uitzicht op de bergen en velden in de diepte.

Streepjescode
Je ziet wel dat deze opgraving voor velen een ‘must’ is tijdens hun klassieke tour.
Bus na bus wordt aangevoerd. Gelukkig waren wij vrij vroeg en was er nog een relatieve rust. Maar eenmaal terug zien we toch een bus of twaalf staan wachten op twee parkeerplaatsen. Wat een gedoe toch voor die reisleiders, elke keer weer van die kudden mensen vervoeren, uitleg geven, rond laten lopen, inladen, tellen, en weer vervoeren. En stel dat er een achterblijft en je moet gaan zoeken. Ik denk dat het handig zou zijn om iedereen te verplichten een button op te doen met een unieke streepjescode. Een scanner in de deuropening van de bus plaatsen en klaar. Het is meteen duidelijk of iedereen er is en zo niet wie dan ontbreekt. Zal ik SRC-Reizen eens tippen?
Omdat in Galaxidi alle hotels vol zijn voor de nacht van zaterdag op zondag, besluiten we om hier twee nachtjes te slapen. Dat het plaatsje niet zo leuk is, is dan geen probleem, we zijn toch de hele dag onderweg. Er zijn prachtige routes te rijden en te wandelen.