Stoupa Kardamili Agios Nikolaos. Zon, wolken en regen
Als iemand het woord Stoupa zegt denk ik aan een strandje en een lucht met donkere wolken boven de bergen die langzaam maar zeker over het strand gaan hangen. Aan warmte die eveneens langzaam verdreven wordt, samen met de zon. Ondanks dat ik in 2006 hier een paar dagen op het strand heb gelegen is dit beeld nooit veranderd. Het is ontstaan in 1996 of 97 toen we in oktober een week door deze streek toerden. En eenmaal in Stoupa met alle geweld naar het strand wilden, ook al was het weer nog zo twijfelachtig...
Enfin, vanochtend schijnt de zon volop, ons ontbijt op het balkon smaakt uitstekend. Het is nog vroeg en te koud voor het strand, dus we gaan eerst een stuk wandelen in Kardamili. Wat een leuke plaats is dat toch, groen, kleurig van de vele bloemen en mooie huizen. We wandelen een uurtje langs bergrand en zee en verbazen ons erover dat het overal nog zo stil is. Het seizoen moet echt nog beginnen. Een café-eigenaar heeft zich blijkbaar ook nog zitten vervelen, het keienstrand vóór zijn terras is kunstzinnig omgetoverd tot een soort triffit-strand...
Eenmaal terug in Stoupa zijn we erg toe aan koffie. We negeren de wolken die (nog steeds vertrouwd) boven de hoge bergen hangen en na een uitgebreide smeersessie vertrekken we richting strand. Maar dan.. het zal toch niet waar zijn, komen die wolken echt aanzetten, of is het een luchtspiegeling? We vlijen ons op het stand neer, negeren de aanstormende bewolking en doen onze ogen na 5 minuten vol schrik open. HET REGENT... Grote druppels op blote buiken, brrrr. Het negeren houden we nog 2 minuten vol. Dan pakken we toch onze spullen maar weer in en sjokken terug.
Tja, en dan zal je het net zien, ben je een uurtje terug op je (overdekte) balkon schijnt de zon weer volop. Maar, het wordt afgewisseld met regen (terwijl de zon door blijft schijnen!) en wij zonnen droog op ons balkon!
Vrijdagochtend is het strak blauw, geen wolkje te zien. Weer is het te koud om al naar het strand en we gaan wandelen in Agios Nikoloas, hier zo'n 10 km vandaan. Het is een klein vissersplaatsje met een fotogenieke haven met louter vissersboten. Her en der zitten al mensen op een van de vele terrasjes. We wandelen een kilometer of 4 zuidwaarts en smullen van de mooie vakantie'stulpjes' die we onderweg tegenkomen. Hier zou ik best een huisje willen hebben!! Terug aan de haven genieten we nog even van het uitzicht op een terras en rijden terug naar Stoupa. Tijd voor het strand.. Niet dus, al gauw blijkt het scenario van gisteren zich te herhalen en we eindigen weer op het balkon. Enfin, het uitzicht is geweldig (op zee!) en boeken lezen lukt prima. Maar.. morgen gaan we naar het strand, zodra het enigszins warm is!
Plaats je reactie
Comments
No one has commented on this page yet.
RSS feed for comments on this page | RSS feed for all comments
Het is een fantastisch gevoel om ergens naar onderweg te zijn, zonder de noodzaak om snel aan te hoeven komen. Zo kun je dromen over en uitkijken naar het doel aan de horizon, maar je verder vooral bezighouden met het moment.