Traveling light???

Gepost door: Corry Gepost op: 6 januari 2006 | 0 Reacties

Tags: ,

Cola light, oké, eventueel. Becel light, tuurlijk. Chips light, nou misschien… Maar traveling light…? No way! Beetje comfort in den vreemde moet een mens hebben, als je het mij vraagt. Als ik half maart naar Griekenland vertrek, zal de auto bijna door zijn assen zakken. De wielen zullen zuchten en kreunen bij zoveel, in hun beleving vast overbodige, balast. De wanden worden opgerekt, de kofferbak kan nog net dicht. En op de achterbank? Geen plaats voor lifters. Niet dat ik überhaupt plannen had om die mee te nemen, hoor. Ben ik veel te schijterig voor. Ik zie dan meteen een potentiële bedreiger voor me, of naast/achter me om precies te zijn. Mensen die ik ken zijn altijd welkom om mee te rijden, maar hoe zielig iemand ook langs de kant van de weg met z’n bordje ‘Venetië’ of zoiets staat, ik trap er niet in als ik hem/haar niet ken! Sorry, mensen, ik kan er niets aan doen, zal misschien de opvoeding wel wezen… (sorry pa en ma).   Maar goed, er is ook geen plaats. Dat is duidelijk. Want ik ga tenslotte VIJF MAANDEN op pad, dus dan héb je wat nodig! Een doos met boeken is dan nog wel het minste. Een dag niet gelezen is een dag niet geleefd, niet waar? Maar ook koffers vol kleding moeten mee. Tenslotte is het in maart misschien nog koud, het kan regenen en sneeuwen, in mei is het aangenaam en wordt er veel gewandeld en ’s middags gezond.

In de zomer is het bloedverziekend heet, dus komt de ‘light’-inhoud van de kledingkast van pas. En je  wilt tenslotte ook niet elke dag hetzelfde aan! Kortom, minimaal de helft van de kast moet mee. En dan nog allerhande potentieel nuttige zaken zoals luchtbed, slaapzak, beddengoed, kussen, waterkoker, toiletspullen, laptop, teken/schilderspul, handdoeken, en natuurlijk een paar pannen. Ja écht, in Griekse appartementen is dat soms een drama. Staat er één zwartgeblakerde koekenpan en een kookpannetje waar anderhalve eetlepel groente in past. Dus m’n wok gaat mee, en een kleine koekenpan. Daarmee kun je alles doen, want koken in de wok gaat ook best als het moet. Tja, en verder is het leven in Griekenland natuurlijk niet compleet zonder woordenboeken, lesboeken, mobiel, foto- en videocamera, klamboe, reisboeken, kaarten, paraplu, reservebril en –lenzen, en… Nou ja, wat ik allemaal nog meer bedenk voordat het maart is.   Het is dus duidelijk. Een rugzakvakantie is niets voor mij. Dit past allemaal niet in één rugzak (heb tenslotte maar één rug), dus het gaat eenvoudig weg niet. Ik móet echt met de auto. Even dacht ik nog, dat wellicht het vliegtuig en dan ter plaatse openbaar vervoer (contact met locals gegarandeerd en écht iedere keer weer een avontuur) niet zou gek zou zijn. Maar ik liet het idee al gauw varen bij de gedachte van rugzak, trekkoffer, buikzak en ‘gewone’ vakantietas, waarbij ik misschien nog zou moeten oefenen met het dragen van bagage op mijn hoofd… Ben dus erg blij dat mijn trouwe Golfje met mij mee mag! Ik zal er goed op passen, af en toe olie peilen, koelvloeistof nazien, goed parkeren, veilig wegzetten, etc. etc. Zodat ik in elk geval niet de terugweg….. Brrrrrrrr. Nee, traveling light is niets voor mij.


 

 

Plaats je reactie

Comments

No one has commented on this page yet.

RSS feed for comments on this page | RSS feed for all comments