Wandelen in een ansichtkaart

Gepost door: Corry Gepost op: 15 juni 2014 | 0 Reacties

Tags: , ,

Zaterdagmorgen zijn we vroeg wakker na een lekker nachtje slapen in stilte. In het hotel hoor je helemaal niets, geen muziek, geen stemmen en al helemaal geen knetterbrommertjes. Beneden in de tuin wacht het ontbijt. Een regionaal ontbijt is ons beloofd, het klinkt aanlokkelijk en we gooien snel het noodzakelijke in een tas om mee te nemen op de wandeling naar Chora, zo'n 3 kilometer verder en boven Karavostasi. Maar eerst eten, wat inderdaad heel erg lekker blijkt te zijn.

Zicht vanaf het balkon

Zicht vanaf het balkon

"Waar is je pet?" zegt de eigenaar van het hotel streng als we na het ontbijt weglopen en vertellen dat we naar Chora gaan wandelen. Hij heeft dan al vol ongeloof gevraagd of we het menen dat we te voet willen gaan. Idioot met deze hitte volgens hem. Maar goed, als we dan toch persé willen dan toch niet met bloot hoofd? "Hier neem deze maar, hij is net uit de was, dus schoon. Je kunt vandaag echt niet zonder pet naar buiten". Ik besluit dat protesteren niet veel zin heeft, dus zet de pet op. De 500 meter die het kost om buiten zicht van het hotel te komen moet te doen zijn. En terwijl we de weg naar boven op lopen stopt een auto. "Moeten jullie naar Chora? Stap in" klinkt het luid. Een vrouw gooit de deur open en wenkt ons dichterbij. "Nee, je moet niet gaan lopen, het is veel te warm". Zucht. Valt niet mee om hier vasthoudend te zijn, dus we schieten in de lach en stappen in. Ze ratelt in het Grieks een heel verhaal af dat ik grotendeels maar niet helemaal kan volgen en zegt dat we echt niet te veel moeten lopen vandaag. Boven worden we op een strategisch plek afgezet en onze ontdekkingstoch van Chora begint zo wel heel relaxt!

Plein

Het stadje is een droom. Alsof je in een ansichtkaart rondwandelt zo mooi. Wit, blauw, groen, fuchsia en geel wisselen zich af met het blauw van de lucht en turquoise van de zee rondom. Om de paar meter staan we stil te genieten en vergeten de warmte die ons omringt. Prachtig! Het wijdse uitzicht vanaf de klif is onvergetelijk en de frappé die we drinken aan de rand smaakt op z'n best. 

Zicht op zee

Zicht op zee

Diepte

Kijkje naar beneden

Terras

Terras

Folegandros is een van de kleinste bewoonde eilanden van de Cycladen (650 inwoners) en is populair bij fotografen  en schilders om zijn steile rotsen, terrasgewijs gelegen velden en het opvallende stadje Chora. Het is een droog eiland, met een ruig landschap en diverse onbedorven stranden. Chora ligt op 300 meter hoogte boven de zee en omvat de wijken Chora en Kastro. Kastro is de binnenstad en te bereiken door een zuilengang. De grote huizen staan met hun achtermuur naar de zee en vormen zo een vesting op de rotsen, die steil afdaalt naar zee. Aan de doolhof van straatjes staan kubusvorming twee verdiepingen tellende huizen met kleurige balkons. 

Stadje

Kastro

In Chora speelt het leven zich af rond vier pleinen met winkeltjes, taverna's en café's. Het is er heel gezellig en levendig. Eten doen we in een zijstraatje in een kleine taverna met nog kleiner terras, maar o zo heerlijk eten. Het aardige meisje dat bedient levert er allerlei gratis tips bij 'van horen zeggen'. Zelf is ze nog niet lang op het eiland maar wil nog van alles gaan bekijken als ze vrij heeft. 

Kat

Straatje in Chora

We besluiten om na nog een laatste ronde door het stadje naar beneden terug te wandelen. Drie kilometer moet zelfs met deze warmte toch wel te doen zijn. Het blijkt een mooie wandeling te zijn, met al snel weer uitzicht op de zee. Na een half uurtje komt een brommer ons tegemoet. "Hallo, hoe is het, hebben jullie het leuk gehad?". Achterop zit het meisje van het restaurant. En zo blijkt steeds meer dat Folegandros een dorp is waar je al snel bekenden hebt. 

zicht op Karavostasi

Karavostasi

Begroeing

Bermbegroeing bij Karavostasi

Dak

Dakbedekking

We eten 's avonds in het enige restaurant waar meer dan drie tafeltjes bezet zijn, ook weer super lekker en een gastvrije bediening. Het 'wees welkom' wordt hier overal toegepast en we genieten volop van het korte verblijf. En kort is het want zondagmiddag, na nog een laatste korte wandeling, vertrekken we met de boot naar Milos. De volgende ontdekking deze reis!

Zicht op haven

Doorkijkje bij de haven

Wachten op de boot

Wachten op de boot

 


 

 

Plaats je reactie

Comments

No one has commented on this page yet.

RSS feed for comments on this page | RSS feed for all comments